Πόνος στη σπονδυλική στήλη

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη (ραχιοπάθεια) είναι μια καθολική γλώσσα του σώματος που υποδηλώνει διαταραχές στο σώμα. Υπάρχουν σχεδόν τόσες αιτίες όσες και οι όροι για την περιγραφή των συμπτωμάτων.

Η ενόχληση στη σπονδυλική στήλη είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αναζητούν ιατρική βοήθεια. Σχεδόν το 80% του ενήλικου πληθυσμού αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα. Ο πόνος στην πλάτη προκαλεί σημαντική αναπηρία και μπορεί να είναι ένα πρόβλημα που παραμένει από την παιδική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή.

Η δωροπάθεια επηρεάζει σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής. Ο ύπνος διαταράσσεται και γίνεται δύσκολο να λυγίσεις, να φτάσεις ή να στρίψεις. Δυσκολία εμφανίζεται κατά την οδήγηση, το περπάτημα, την ανύψωση και την εκτέλεση σωματικών ασκήσεων. Εάν έχετε πόνο στη σπονδυλική σας στήλη, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό. Ο ειδικός θα μελετήσει το ιατρικό ιστορικό, θα πάρει ένα ιστορικό και θα πραγματοποιήσει μια εξέταση. Εάν εντοπιστούν παραβιάσεις, συνταγογραφείται συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία.

Γιατί πονάει η σπονδυλική μου στήλη;

Η ραχιαία νόσος προκαλείται από μυϊκή ένταση και κράμπες. Η ένταση μπορεί να είναι αποτέλεσμα σκληρής σωματικής εργασίας, άβολων στάσεων και ακόμη και κακής στάσης.

Η μελέτη της ανατομίας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του προβλήματος σε βαθύτερο επίπεδο. Κύρια μέρη της σπονδυλικής στήλης:

• Ο τράχηλος είναι ένα κινητό τμήμα που υπόκειται σε εκφυλιστικές αλλαγές. Καθώς μεγαλώνουμε, ο πόνος εμφανίζεται συχνά στη λεγόμενη «μεταβατική ζώνη» μεταξύ των εύκαμπτων αυχενικών σπονδύλων και του πιο άκαμπτου θωρακικού τμήματος της σπονδυλικής στήλης.
• Κλουβί – συνδέεται με το στήθος και συνδέεται με τα πλευρά. Συμπιεστικά κατάγματα μπορεί να εμφανιστούν σε αυτήν την περιοχή λόγω απώλειας οστού, ιδιαίτερα σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
• Οσφυϊκοί σπόνδυλοι – κάτω μέρος της πλάτης. Οι νέοι ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς σε δισκογενή οσφυαλγία, ενώ οι διαταραχές των αρθρικών δομών είναι πιο συχνές σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας.
• Ιερό - το χαμηλότερο μέρος της σπονδυλικής στήλης. Αποτελείται από ένα επίπεδο, τριγωνικό ιερό οστό που συνδέεται με τους γοφούς και την ουρά. Η εκφύλιση αυτής της περιοχής εμφανίζεται συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς ή μετά από πτώση.

Μεταξύ του άνω μέρους της πλάτης και του κόκκυγα υπάρχουν 17 σπονδυλικά σώματα, πολλές αρθρώσεις, το ιερό οστό και ο κόκκυγας καθώς και ινώδεις και μυϊκές υποστηρικτικές δομές, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, ο νωτιαίος μυελός και οι νευρικές ρίζες καθώς και αιμοφόρα αγγεία. Η σπονδυλική στήλη είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών της, αλλά εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε για αυτά τα μέρη.

Η σπονδυλική στήλη συνήθως αποτελείται από 33 σπονδύλους, ο καθένας που διαιρείται από έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο. Οι σπόνδυλοι είναι μια σειρά από μικρά οστά στα οποία συνδέονται οι μύες. Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από δύο μέρη: το πρόσθιο σώμα, που προστατεύει το νωτιαίο μυελό και τις ρίζες των νεύρων, και το οπίσθιο τόξο, που στεγάζει το κανάλι και επίσης προστατεύει το νωτιαίο μυελό.

Οι μύες της πλάτης χωρίζονται σε τρεις ομάδες:

• μέτρια - υπεύθυνη για την κίνηση των πλευρών.
• εσωτερική – σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης, έλεγχος της κίνησης και της θέσης της σπονδυλικής στήλης.
• επιφανειακά – παρέχουν κίνηση του λαιμού και των άνω άκρων.

Οι μύες που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη είναι χτισμένοι σε στρώματα. Λειτουργούν ως οι κύριοι σταθεροποιητές των δομών των οστών και των συνδέσμων. Η ένταση σε αυτούς τους μύες είναι δυνατή σε ασθενείς διαφορετικών ηλικιακών ομάδων.

Υπάρχουν και άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον προσδιορισμό της ραχιαία νόσου. Αυτά περιλαμβάνουν συνδέσμους και τένοντες, μεσοσπονδύλιους δίσκους και αρθρώσεις, που εξασφαλίζουν σταθερότητα και κινητικότητα.

Φλεγμονώδεις ασθένειες, κακοήθειες, εγκυμοσύνη, τραύμα, οστεοπόρωση, συμπίεση νευρικών ριζών, ριζοπάθεια, πλεγματοπάθεια, οστεοχονδρωσία, κήλη δίσκου, σπονδυλική στένωση, δυσλειτουργία ιερολαγόνιας άρθρωσης, βλάβη των αρθρώσεων όψεων και μόλυνση αποτελούν όλα μέρος του διαφορικού. Η διάκριση των σημείων και των συμπτωμάτων του παθητικού (μηχανικού) πόνου από τη ριζοπάθεια (νευροπαθητική ραχιαία ραχιαία νόσος) είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη διάγνωση.

Εκφυλιστικές παθολογίες

Η εκφύλιση περιλαμβάνει αλλαγές που σχετίζονται με την τελική πλάκα (σκλήρυνση, ελαττώματα, μεταβολές του τρόπου λειτουργίας και οστεόφυτα) και αλλαγές δίσκου (ίνωση, δακτυλιοειδείς ρωγμές, αποξήρανση, απώλεια ύψους και βλεννώδης δακτυλιοειδής εκφύλιση).

Εκφυλιστικές αλλαγές στον μεσοσπονδύλιο δίσκο παρατηρούνται ήδη στο ένα τρίτο των υγιών ατόμων μεταξύ 21 και 40 ετών. Κατά την αξιολόγηση των προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο υψηλός επιπολασμός του ασυμπτωματικού εκφυλισμού.

Καθώς μεγαλώνουμε, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος γίνεται πιο ινώδης και λιγότερο ελαστικός. Οι εκφυλιστικές αλλαγές προχωρούν όταν η δομική ακεραιότητα του οπίσθιου ινώδους δακτυλίου διακυβεύεται από υπερφόρτωση. Αυτό τελικά οδηγεί στο σχηματισμό δακρύων στον ινώδη δακτύλιο. Ως κήλη δίσκου ορίζεται η μετατόπιση του υλικού του δίσκου (χόνδρος, πυρήνας, κατακερματισμένος δακτυλιοειδής ιστός και αποφυσιακό οστό) πέρα από το χώρο του δίσκου.

Rachiocampsis

Οι φυσικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης είναι σημαντικές για τη διασφάλιση της αντοχής, της ευελιξίας και της ικανότητάς της να κατανέμει ομοιόμορφα το φορτίο. Υπάρχει ένα φυσιολογικό εύρος φυσικών καμπυλών. Οι μη φυσιολογικές καμπυλώσεις περιλαμβάνουν λόρδωση, κύφωση και σκολίωση.

Μη φυσιολογική λόρδωση

Λόρδωση, μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης, είναι μια σοβαρή καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα μέσα. Αν και αυτή η πάθηση επηρεάζει συχνότερα την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Το φυσιολογικό εύρος της λόρδωσης είναι μεταξύ 40 και 60 μοιρών. Οι αλλαγές στη στάση μπορεί να οδηγήσουν σε ασταθές βάδισμα και αλλαγές στη σιλουέτα - οι γλουτοί γίνονται πιο αισθητές. Αιτίες μη φυσιολογικής λόρδωσης: σπονδυλολίσθηση, οστεοπόρωση και παχυσαρκία.

Μη φυσιολογική κύφωση

Η κύφωση, μια διαταραχή της σπονδυλικής στήλης, ορίζεται ως η υπερβολική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα έξω και μπορεί να οδηγήσει σε κλίση προς τα εμπρός. Επηρεάζει συχνότερα τη θωρακική ή θωρακο-οσφυϊκή περιοχή, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και στην περιοχή του αυχένα.

Το φυσιολογικό εύρος της κύφωσης είναι μεταξύ 20 και 45 μοιρών. Ωστόσο, όταν μια δομική ανωμαλία έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη κυφωτικής καμπυλότητας εκτός αυτού του φυσιολογικού εύρους, η καμπυλότητα γίνεται ανώμαλη και προβληματική. Εκδηλώνεται με στρογγυλοποίηση των ώμων και κλίση του κεφαλιού προς τα εμπρός.

Σκολίωση

Ορίζεται ως μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Η σκολίωση είναι μια προοδευτική δομική ασθένεια. Η λόρδωση και η κύφωση χαρακτηρίζονται από καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης προς τα πίσω ή προς τα εμπρός. Η σκολίωση είναι μια μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Η πιο κοινή μορφή σκολίωσης είναι η εφηβική σκολίωση, η οποία διαγιγνώσκεται μεταξύ 10 και 18 ετών. Το υπόλοιπο 20% οφείλεται σε νευρομυϊκά, συγγενή, εκφυλιστικά και τραυματικά αίτια.

Αναπτυξιακές ανωμαλίες

Το σύμπτωμα εμφανίζεται συχνά σε αναπτυξιακές διαταραχές και μπορεί να συνδυαστεί με νευρολογικές εκδηλώσεις.

Η ραχιαία νόσος εμφανίζεται με τις ακόλουθες αναπτυξιακές ανωμαλίες:

• Διάσπαση – μικρά ελαττώματα των οστών προκαλούν μέτρια ενόχληση στην οσφυοϊερή περιοχή. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται το ριζικό σύνδρομο.
• Οσφυΐαση, ιεροποίηση - συμπίεση των ριζών συνοδεύεται από μαχαίρι ή καυστικό πόνο. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν διαταραχές ευαισθησίας ή πάρεση.
• Σφηνοειδείς σπόνδυλοι – Η ενόχληση εμφανίζεται όταν ασκείτε πίεση και διατηρείτε μια στατική στάση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνοδεύεται από παραμόρφωση του μαστού και κακή στάση του σώματος.

οστεοπόρωση

Επηρεάζει τυπικά τη θωρακική και θωρακο-οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και μπορεί να προκαλέσει εξουθενωτικό πόνο. Αυτή η διαταραχή προκαλείται από την απώλεια της οστικής πυκνότητας, με αποτέλεσμα τα εύθραυστα οστά.

Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει συμπιεστικά σπονδυλικά κατάγματα, απώλεια ύψους, σκύψιμη στάση, ακόμα και καμπούρα. Για την πρόληψη της οστεοπόρωσης, είναι απαραίτητο να διατηρήσετε μια ισορροπημένη διατροφή και να σταματήσετε το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. Συνιστάται επίσης ένας ενεργός τρόπος ζωής.

Τραυματισμοί

Η βαρύτητα της ραχιαία νόσου αντιστοιχεί στη σοβαρότητα του τραυματισμού. Κατά κανόνα, συνοδεύεται από σημάδια βλάβης στον νευρικό ιστό.

Τραυματικές αιτίες πόνου στη σπονδυλική στήλη:

• Ένας μώλωπας εμφανίζεται από άμεσο χτύπημα ή πτώση στην πλάτη. Η ραχιαία νόσος είναι τοπική και μέτριας βαρύτητας. Σταδιακά εξαφανίζεται μέσα σε 1-2 εβδομάδες.
• Εξάρθρωση – συμβαίνει λόγω πρόσκρουσης υψηλής ενέργειας. Συνοδεύεται από έντονο πόνο σε συνδυασμό με μειωμένη ευαισθησία και κινητικές δεξιότητες. Η γενική ευημερία υποφέρει επίσης.
• Η σπονδυλολίσθηση είναι ένας τραυματικός τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή περιοχή. Η ραχιαία ακτινοβολία ακτινοβολεί στα πόδια και υπάρχει ένα θετικό σύμπτωμα αξονικής καταπόνησης.
• Συμπιεστικό κάταγμα – συμβαίνει όταν πέφτετε στους γλουτούς ή πηδάτε από ύψος. Ο πόνος αρχικά είναι μαχαιρωτός, στη συνέχεια γίνεται πιο έντονος και επιδεινώνεται με την κίνηση.

Τα παθολογικά κατάγματα που συμβαίνουν σε φόντο οστεοπόρωσης ή όγκων εκδηλώνονται με ήπια ενόχληση, βασανιστικό και επώδυνο πόνο. Παραμένουν αναλλοίωτες για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες

Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα συνοδεύεται από αίσθημα δυσκαμψίας και θαμπό πόνο στην οσφυϊκή περιοχή. Υπάρχει ένας χαρακτηριστικός κιρκάδιος ρυθμός - τα συμπτώματα εμφανίζονται τη νύχτα και εντείνονται το πρωί. Η ένταση μειώνεται μετά από σωματική δραστηριότητα και θεραπείες νερού. Η ραχιαία νόσος αυξάνεται κατά την ηρεμία και μειώνεται με την άσκηση. Με την πάροδο του χρόνου, η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης περιορίζεται και σχηματίζεται θωρακική κύφωση.

Πόνος στη σπονδυλική στήλη εμφανίζεται επίσης με τη φυματίωση. Η βαθιά τοπική ενόχληση είναι χαρακτηριστική της καταστροφής των σπονδύλων. Η ραχιαία νόσος αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα και συνοδεύεται από υπερβολική ευαισθησία του δέρματος. Ο πόνος με μαχαιρώματα και ακτινοβολία προκαλείται από τη συμπίεση των νευρικών ριζών. Η κατάσταση συμπληρώνεται από δυσκαμψία κίνησης.

Στην οστεομυελίτιδα, σημειώνεται έντονη ραχιαία ραχιαία νόσος. Η νόσος διαγιγνώσκεται σε ασθενείς στην παιδική και εφηβική ηλικία. Χαρακτηρίζεται από αιματογενή φύση. Τα συμπτώματα αυξάνονται με την κίνηση, οπότε ο ασθενής παραμένει στο κρεβάτι. Η οστεομυελίτιδα συνοδεύεται από πυρετό, αδυναμία και τοπικό οίδημα.

Η αραχνοειδίτιδα εκδηλώνεται με πόνο που ακτινοβολεί στην περιοχή της νεύρωσης των νευρικών ριζών. Τα συμπτώματα γίνονται σταθερά και θυμίζουν ισχιαλγία. Υπάρχουν επίσης κινητικές διαταραχές, αισθητηριακές διαταραχές και απώλεια της ικανότητας ελέγχου των πυελικών οργάνων.

Όγκοι

Τα καλοήθη νεοπλάσματα έχουν κρυφή πορεία ή συνοδεύονται από αργά εξελισσόμενα και ήπια συμπτώματα. Το πιο συνηθισμένο είναι τα αιμαγγειώματα, τα οποία εμφανίζονται μόνο στο 10-15% των περιπτώσεων. Η ενόχληση είναι επώδυνη, τοπική. Επιδεινώνεται τη νύχτα και μετά από σωματική δραστηριότητα. Η νεοπλασία του νωτιαίου μυελού σχετίζεται με ριζικό πόνο και διαταραχή της αγωγιμότητας των νεύρων.

Τα σαρκώματα της σπονδυλικής στήλης στο αρχικό στάδιο εξέλιξης εκδηλώνονται με μέτριο, διαλείποντα πόνο που αυξάνεται τη νύχτα. Συνοδεύεται από μειωμένη κινητική δραστηριότητα και ριζικό σύνδρομο. Τα παράπονα εντοπίζονται στα εσωτερικά όργανα, τα πόδια ή τα χέρια (λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του όγκου).

Άλλες ασθένειες

Ενόχληση στη σπονδυλική στήλη παρατηρείται επίσης σε:

• Επισκληρίδιος αιμορραγία της σπονδυλικής στήλης – παρόμοια με τα σημάδια της ριζίτιδας, που συνοδεύεται από διαταραχή αγωγής της σπονδυλικής στήλης.
• Η νόσος του Calvet - ακτινοβολεί στα πόδια, εμφανίζεται περιοδικά και είναι ήπια. Μειώνεται όταν ξαπλώνετε και αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα.
• Νόσος Forestier – εντοπίζεται στην περιοχή του θώρακα, εξαπλώνεται στο κάτω μέρος της πλάτης ή στον αυχένα. Τα συμπτώματα είναι συνήθως βραχύβια. Μπορεί να συνοδεύεται από πόνο στις αρθρώσεις του αγκώνα ή των ώμων. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης.

Η ραχιαία νόσος εμφανίζεται μερικές φορές σε ψυχολογικές διαταραχές. Σε αυτή την περίπτωση, η κλινική εικόνα είναι ασυνήθιστη - δεν ταιριάζει στα συμπτώματα πιθανών ασθενειών.

Αιτίες πόνου στην πλάτη κατά τοποθεσία

Η χρόνια ραχιαία ραχιαία άνω ράχη επηρεάζει το 15 έως 19% των ανθρώπων παγκοσμίως. Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο, πιθανότατα λόγω οστεοπόρωσης και συμπιεστικών σπονδυλικών καταγμάτων.

Οι επαγγελματικές δραστηριότητες οδηγούν επίσης σε πόνους στην πλάτη. Όποιος πρέπει να διατηρήσει μια στατική στάση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, όπως οι οδοντίατροι ή οι πωλητές, είναι πιο πιθανό να επηρεαστεί από αυτό το πρόβλημα από άλλους. Οι εργαζόμενοι στο γραφείο υποφέρουν από πόνους στην πλάτη λόγω κακής εργονομίας του χώρου εργασίας.

Η ραχιαία νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Η περιοχή εντοπισμού υποδεικνύει την αιτία των συμπτωμάτων και κάνει τη διάγνωση πολύ πιο εύκολη.

Πόνος στη δεξιά πλευρά

Η αιτία είναι το υπερβολικό βάρος, η δισκοκήλη ή η μυοσίτιδα. Η κύφωση προκαλεί επίσης ενόχληση στη δεξιά πλευρά της πλάτης.

Οι σωματικές παθολογίες περιλαμβάνουν σαλπιγγίτιδα, φλεγμονή των ωοθηκών, νεφρίτιδα και χολοκυστίτιδα. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί η σκωληκοειδίτιδα και η παρουσία λίθων στα όργανα του ουροποιητικού συστήματος.

Πόνος στην αριστερή πλευρά

Η πλάτη στην αριστερή πλευρά πονάει λόγω σπληνίτιδας (φλεγμονή της σπλήνας), ουρολιθίασης, ωοφορίτιδας, δωδεκαδακτυλίτιδας και τσιμπημένες ρίζες. Η ενόχληση στο κάτω μέρος της πλάτης υποδηλώνει φλεγμονή των ορωδών μεμβρανών των πνευμόνων, βρογχική βλάβη, ισχαιμία και μεσοπλεύρια νευραλγία.

Πόνος στην οσφυϊκή περιοχή

Η οσφυϊκή περιοχή είναι πιο συχνά από άλλες επιρρεπείς στην ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών από τη σπονδυλική στήλη. Αυτό συμβαίνει γιατί φέρει τεράστιο φορτίο. Όταν οι ρίζες των νεύρων είναι κατεστραμμένες, εμφανίζεται μια φλεγμονώδης διαδικασία. Είναι επίσης πιθανή η διόγκωση της κήλης και η οστεοχονδρωσία.

Λιγότερο συχνά, η αιτία είναι ένας συνδυασμός προστατίτιδας και ουρηθρίτιδας, παραβίαση της δομής του οστικού ιστού, μειωμένη πυκνότητα, οσφυϊκή ισχιαλγία, αρθρίτιδα, φυματίωση της σπονδυλικής στήλης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος στη μέση είναι χρόνιος.

Πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης στα δεξιά

Η ραχιαία νόσος εμφανίζεται όταν:

• μυοσίτιδα?
• Φυματίωση;
• σκολίωση?
• οστεομυελίτιδα;
• Σπονδυλίτιδα.

Μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία νεοπλάσματος. Μιλώντας για ριζίτιδα. Υποδεικνύει δυσλειτουργία του ήπατος.

Πόνος στην αριστερή οσφυϊκή περιοχή

Τα συμπτώματα εμφανίζονται κυρίως μετά από φυσική δραστηριότητα. Μετά την ανάπαυση η κατάσταση επανέρχεται στο φυσιολογικό. Εάν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν όταν ξεκουράζεστε, αναφέρεται ως σκολίωση, οστεοχόνδρωση, φλεγμονή της σπονδυλικής στήλης και κυκλοφορικές διαταραχές.

Τσιμμένο νεύρο

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, το ισχιακό νεύρο πιέζεται (ισχιαλγία). Ταυτόχρονα, το περίβλημα μυελίνης του δεν είναι κατεστραμμένο. Τις περισσότερες φορές αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχονδρωσίας. Συνοδεύεται από οξεία, σοβαρά συμπτώματα που ακτινοβολούν στο κάτω μέρος της πλάτης, το ιερό οστό και τα κάτω άκρα.

Οι ρίζες των νωτιαίων νεύρων συμπιέζονται επίσης στη ριζοπάθεια συμπίεσης. Η αιτία είναι η δισκοκήλη ή η μείωση της απόστασης μεταξύ των σπονδύλων. Νιώθετε «επιφανειακά» παράπονα που γίνονται πιο έντονα με τη σωματική δραστηριότητα, το φτέρνισμα και το βήχα.

Μεσοσπονδυλική κήλη

Χαρακτηρίζεται από εξώθηση (διόγκωση) του πυρήνα στον μεσοσπονδύλιο σωλήνα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αναπτύσσεται στο φόντο της οστεοχονδρωσίας. Το κεντρικό τμήμα του εξωθημένου πυρήνα συμπιέζει τον νωτιαίο μυελό. Ακόμη και ένα μικρό άγχος οδηγεί στην εξέλιξη της παθολογικής διαδικασίας. Η ραχιαία νόσος είναι οξεία και ακτινοβολεί στο πόδι ή στο χέρι.

Πόνος στις ωμοπλάτες

Με βάση τον τύπο της ραχιαία νόσου, μπορεί να γίνει μια πιθανή διάγνωση:

• θαμπό, αυξανόμενο – έλκος στομάχου.
• οξεία, χειρότερη με κίνηση - μεσοπλεύρια νευραλγία.
• Μούδιασμα των χεριών, αλλαγές πίεσης, ζάλη – οστεοχόνδρωση.
• Ακτινοβολία κάτω από την κλείδα – επιδείνωση της στηθάγχης.

Πόνος κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και στην πλάτη

Αναπτύσσεται λόγω τσιμπημένων νευρικών απολήξεων στο φόντο της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης. Εάν τα συμπτώματα δεν εκφράζονται ξεκάθαρα, μπορεί κανείς να μιλήσει για εξόγκωμα. Τα αυξημένα συμπτώματα υποδηλώνουν οστεοχόνδρωση, μυοσίτιδα ή κάταγμα.

Σοβαρή ενόχληση κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης υποδηλώνει φθορά ή λέπτυνση των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Μπορεί να υποδηλώνει σπονδυλοαρθρίτιδα. Ο πόνος είναι συνεχής και οξύς.

Πόνος κάτω από τη μέση

Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται με σπονδυλαρθρώσεις και οστεοχονδρώσεις. Παρατηρείται λιγότερο συχνά σε παθήσεις της γυναικείας γεννητικής περιοχής (ωοφορίτιδα, τραχηλίτιδα, ενδομητρίτιδα κ. λπ. ). Μπορούν να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά την έμμηνο ρύση, με σκωληκοειδίτιδα και ελκώδη κολίτιδα. Στους άνδρες, ασθένειες της ουροδόχου κύστης ή του προστάτη το δείχνουν αυτό.

διάγνωση

Πρώτον, πραγματοποιείται φυσική εξέταση για τον εντοπισμό σημείων που υποδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω έλεγχο. Η ιατρική εξέταση περιλαμβάνει τις ακόλουθες διαδικασίες:

• Εξέταση της πλάτης και της στάσης για την ανίχνευση ανατομικών ανωμαλιών.
• Ψηλάφηση/Κρουστά της Σπονδυλικής Στήλης – Εκτίμηση της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης και των επώδυνων περιοχών.
• Νευρολογική εξέταση – εκτίμηση αντανακλαστικών, ευαισθησίας της σπονδυλικής στήλης και χαρακτηριστικών βάδισης. Σε ασθενείς με υποψία ριζοπάθειας, η νευρολογική εξέταση πρέπει να εστιάζεται στις ρίζες των νεύρων L5 και S1.

Οι ασθενείς με ψυχολογική διαταραχή που προκαλεί πόνο στην πλάτη μπορεί να έχουν συνοδά σωματικά συμπτώματα, που ονομάζονται επίσης σύνδρομο Waddell. Αυτές περιλαμβάνουν υπερβολικές αντιδράσεις του ασθενούς κατά τη φυσική εξέταση, επιφανειακή ευαισθησία και ανεξήγητα νευρολογικά ελλείμματα (π. Η παρουσία πολλαπλών σημείων Waddell υποδηλώνει μια ψυχολογική συνιστώσα στη ραχιαία νόσο.

Θεραπεία του πόνου της σπονδυλικής στήλης

Σε περίπτωση ραχιαία παθήσεων, η θεραπεία πρέπει να γίνεται από γιατρό. Ο ειδικός παραπέμπει τον ασθενή για εξέταση και, με βάση τα ληφθέντα αποτελέσματα, συνταγογραφεί αποτελεσματική θεραπεία.

Πρόσθετα θεραπευτικά μέτρα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή και μετά από διαβούλευση με γιατρό. Οποιοσδήποτε τύπος φαρμάκου ενέχει πιθανούς κινδύνους και παρενέργειες, επομένως η αυτοθεραπεία είναι απαράδεκτη.

Βοήθεια πριν από τη διάγνωση

Οι βασικές θεραπείες στο σπίτι που μπορούν να είναι αποτελεσματικές για την καταπολέμηση του ήπιου έως έντονου πόνου από την ένταση των μυών περιλαμβάνουν:

• Σύντομη περίοδος ανάπαυσης. Πολλά επεισόδια πόνου στην πλάτη μπορούν να ανακουφιστούν με την αποφυγή της σωματικής δραστηριότητας. Δεν συνιστάται η ανάπαυση για περισσότερες από 2-3 ημέρες καθώς η παρατεταμένη αδράνεια θα εμποδίσει την επούλωση.
• Αλλαγή στη δραστηριότητα. Συνιστάται να παραμείνετε δραστήριοι, αλλά να αποφεύγετε δραστηριότητες και στάσεις που επιδεινώνουν τη ραχιαία παθολογία. Για παράδειγμα, αν το να κάθεσαι σε αυτοκίνητο ή σε ένα τραπέζι για πολλή ώρα προκαλεί ενόχληση, θα πρέπει να κάνεις προθέρμανση κάθε 20 λεπτά.
• Έκθεση σε ζέστη ή κρύο. Ένα μαξιλάρι θέρμανσης ή ένα ζεστό μπάνιο χαλαρώνει τους τεντωμένους μύες, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και έτσι μειώνει την ενόχληση. Εάν το κάτω μέρος της πλάτης σας πονάει λόγω φλεγμονής, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε πάγο ή κρύες κομπρέσες για να μειώσετε το πρήξιμο.

Τα πιο κοινά φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή για τη ραχιαία νόσο είναι η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η ακεταμινοφαίνη. Τα φάρμακα μειώνουν τη φλεγμονή και ανακουφίζουν από τον πόνο στη μέση.

Συντηρητική θεραπεία

Φαρμακευτική θεραπεία από το στόμα:

• Αναλγητικά. Στους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των ανιλιδίων, για παράδειγμα παρακεταμόλη. Παρέχουν αναλγητικό αποτέλεσμα που διαρκεί. Έχουν συνεργική δράση με τα ΜΣΑΦ και χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό για να ενισχύσουν την ανακούφιση από τον πόνο χωρίς να αυξάνουν την τοξικότητα.
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Έχουν αναλγητικές ιδιότητες. Σε υψηλότερες δόσεις έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.
• Μυοχαλαρωτικά. Έχουν κεντρικό αποτέλεσμα και επηρεάζουν τη δραστηριότητα των αντανακλαστικών διάτασης των μυών. Ο συνδυασμός ενός ΜΣΑΦ και ενός μυοχαλαρωτικού παρέχει σημαντική ανακούφιση από τη ραχιαία νόσο. Οι κύριες παρενέργειες είναι υπνηλία, πονοκέφαλος, ζάλη και ξηροστομία.
• Νευροπαθητικά παυσίπονα. Τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά ανακουφίζουν από τον χρόνιο πόνο. Χαμηλές δόσεις μπορεί να είναι αρκετές για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Δεν δρουν αμέσως και μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστούν για αρκετές εβδομάδες προτού φανεί βελτίωση των συμπτωμάτων. Μπορεί να παίζει ρόλο όταν τα παράπονα διαμεσολαβούνται τόσο από περιφερειακούς όσο και από κεντρικούς μηχανισμούς.

Για ορισμένους ασθενείς με πόνο στην πλάτη, η τοπική ή περιφερειακή αναισθησία που χορηγείται με ένεση αποτελεί μέρος του θεραπευτικού σχήματος. Το σημείο της ένεσης μπορεί να είναι μια περιοχή τοπικού τραυματισμού ή ένα μυοπεριτονιακό σημείο ενεργοποίησης (επώδυνη μυϊκή περιοχή).

Οι επισκληρίδιοι ενέσεις κορτικοστεροειδών χρησιμοποιούνται για ριζικό πόνο που δεν ανταποκρίνεται σε λιγότερο επεμβατικές θεραπείες. Για την ανακούφιση των μεσοσπονδυλικών κηλών, της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα και της ριζοπάθειας. Μειώστε τη ραχιαία παθολογία και αποκαταστήστε γρήγορα τις αισθητηριακές λειτουργίες.

χειρουργική επέμβαση

Ένα μικρό ποσοστό ατόμων με πόνο στην πλάτη χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για τη βελτίωση της κατάστασής τους. Οι ενδείξεις για χειρουργική επέμβαση ποικίλλουν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του ασθενούς και περιλαμβάνουν:

• σοβαρά ριζικά συμπτώματα, ιδιαίτερα με προοδευτικά νευρολογικά κινητικά ελλείμματα.
• ριζικά συμπτώματα που δεν επιδέχονται συντηρητική θεραπεία.

Η επιλογή της χειρουργικής επέμβασης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της κάκωσης της σπονδυλικής στήλης. Η επέμβαση είναι πιο αποτελεσματική όταν η κλινική εικόνα του ασθενούς κυριαρχείται από εκδηλώσεις συμπίεσης νεύρων. Το πιο κοινό πρόβλημα είναι η ανεπαρκής νευρωνική αποσυμπίεση. Συννοσηρότητες όπως αρθρίτιδα ισχίου, οστεοπόρωση και καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η χειρουργική επέμβαση για ασθενείς με ριζικό πόνο λόγω δισκοκήλης γίνεται κυρίως μέσω αποσυμπίεσης. Οποιοδήποτε προεξέχον, εξωθημένο ή απομονωμένο υλικό δίσκου αφαιρείται. Η νευρική ρίζα εξετάζεται και απελευθερώνεται.

πρόληψη

Οι επιπλοκές καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό με βάση την αιτιολογία. Χωρίζονται σε σωματικές και κοινωνικές. Τα πρώτα περιλαμβάνουν χρόνιο πόνο, παραμορφώσεις, νευρολογικές επιδράσεις με κινητικά ή αισθητηριακά ελλείμματα και βλάβη του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης. Σε κοινωνικούς όρους, οι επιπλοκές συνήθως μετρώνται με αναπηρία και μειωμένη απόδοση.

Οι ασθενείς όλων των ηλικιών θα πρέπει:

• εξαλείψτε τις κακές συνήθειες.
• οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής.
• ενίσχυση των προστατευτικών λειτουργιών του σώματος.
• σηκώνετε σωστά τα βαριά αντικείμενα.
• υποβληθεί σε προληπτική ιατρική εξέταση.

Είναι σημαντικό να μην σκύβετε και να κρατάτε την πλάτη σας ίσια. Ο χώρος ύπνου και εργασίας πρέπει να είναι σωστά οργανωμένος. Συνιστάται να κάνετε ελαφριές γυμναστικές ασκήσεις κάθε μέρα μετά το ξύπνημα. Θα πρέπει επίσης να ισορροπήσετε τη διατροφή σας εμπλουτίζοντας τη διατροφή σας με τροφές με επαρκείς βιταμίνες και μέταλλα. Συνιστάται να κάνετε ένα ντους αντίθεσης το πρωί.