Διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας: Μελέτη των εκδηλώσεων του πόνου

Τα ονόματα των ασθενειών ακούγονται σαν να επηρεάζουν το ίδιο σύστημα οργάνων, δηλαδή το μυοσκελετικό σύστημα. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας και ποιες είναι οι ομοιότητές τους;

Είναι γνωστό ότι η ασθένεια επηρεάζει το μυοσκελετικό σύστημα, ειδικά τις αρθρώσεις, αλλά η αιτιολογία των ασθενειών ποικίλλει.

Έτσι, η αρθρίτιδα εμφανίζεται λόγω λοίμωξης: τοπική ή γενική και η οστεοαρθρίτιδα είναι εκφυλιστικές διεργασίες που εμφανίζονται στον αρθρικό χόνδρο λόγω της γήρανσης του ανθρώπινου σώματος.

Όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, μπορούν να αναπτύξουν αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα.

Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί, μεταξύ άλλων, να αναφέρεται σε δυστροφικές διεργασίες, ενώ η αρθρίτιδα μπορεί να είναι παρενέργειες άλλων ενδο- και εξωγενών ασθενειών.

Μεταξύ των πρώτων διακρίνονται οι αρθρώσεις οστεοαρθρίτιδας και αρθρώσεως και η αρθρίτιδα είναι οι ρευματοειδείς και ρευματικοί, συγκεκριμένοι μολυσματικοί και μετατραυματικοί αρθρώσεις. Η αρθρίτιδα μπορεί να σχετίζεται με συννοσηρότητες του αίματος, του αναπνευστικού συστήματος, του πεπτικού συστήματος και άλλων.

Βασικά στοιχεία

  • Η αρθροπάθειαείναι μια χρόνια παθολογική εκφυλιστική-δυστροφική παθολογία. Η έναρξη της νόσου δεν σχετίζεται με φλεγμονώδες συστατικό. Η παθολογική διαδικασία βασίζεται στην απώλεια της ικανότητας αναγέννησης και αποκατάστασης μέσω των κυττάρων του αρθρικού χόνδρου. Με την πάροδο του χρόνου, οι επώδυνες ανωμαλίες καλύπτουν τις γειτονικές ανατομικές δομές: συνδέσμους, θύλακες, αρθρώσεις, μυϊκούς και οστικούς ιστούς. Τα μεσαία και ηλικιωμένα άτομα είναι πιο ευαίσθητα στην οστεοαρθρίτιδα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών, το 30-40% των κατοίκων ηλικίας μεταξύ 45 και 65 ετών εμφανίζουν εκφυλιστικές αλλαγές στα στοιχεία της άρθρωσης και μετά από 65 χρόνια ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται στο 70-85%.
  • Αρθρίτιδαεπηρεάζει νεότερες ομάδες πληθυσμού. Μερικοί τύποι ασθενειών εμφανίζονται σε κάθε χιλιοστό παιδί. Ο γενικός επιπολασμός της αρθρίτιδας είναι υψηλός σε άτομα όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με την οστεοαρθρίτιδα, η ασθένεια είναι φλεγμονώδης. Η φλεγμονή αναπτύσσεται στην αρθρική μεμβράνη της κοιλότητας των αρθρώσεων. Καθώς αναπτύσσεται η παθολογία, εξαπλώνεται στον χόνδρο και στον σύνδεσμο και μετατρέπεται σε οστεοαρθρίτιδα.

Δεν μπορούμε να πούμε ποιο είναι χειρότερο: αρθρίτιδα ή οστεοαρθρίτιδα. Οι παθολογίες είναι αλληλένδετες. Τα στοιχεία της άρθρωσης, που εμφανίζουν εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές, ανταποκρίνονται σε αυτά με την ανάπτυξη της φλεγμονώδους διαδικασίας. Η ίδια κατάσταση μπορεί να συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Οι θέσεις με παθολογικές ανωμαλίες μετά την αρθρίτιδα είναι ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την οστεοαρθρίτιδα.

Μηχανισμός σχηματισμού παθολογίας

πώς η αρθρίτιδα διαφέρει από την οστεοαρθρίτιδα

Η διαφορά μεταξύ των ασθενειών καθορίζεται από την αρχή - οι μηχανισμοί του σχηματισμού τους.

Παίξτε θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας:

  • αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
  • κλιματολογική περίοδος;
  • παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών.
  • έντονη σωματική δραστηριότητα;
  • εξαιρετικά τραυματικές χειρουργικές επεμβάσεις.
  • υπέρβαρο;
  • συχνό μικροτραύμα των αρθρώσεων;
  • αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος.
  • ανεπαρκής παροχή αίματος.
  • τοξική δηλητηρίαση του σώματος;
  • Ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών.

Οι παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας είναι πρώιμες παθολογίες: προεξοχή της κοτύλης, οστεοχονδροπάθεια της μηριαίας κεφαλής, ενδοκρινικές παθήσεις, αιμοφιλία, ασθένειες που προκαλούν αυξημένη αστάθεια στις αρθρώσεις, αδυναμία της συνδετικής συσκευής. Σε νεαρή ηλικία, εκφυλιστικές αλλαγές αναπτύσσονται στο πλαίσιο της συγγενούς κατωτερότητας της άρθρωσης του ισχίου και των τραυματικών βλαβών: υπερχείλιση και εξάρθρωση της μηριαίας κεφαλής, κατάγματα του μηριαίου λαιμού και της λεκάνης.

Το σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη αρθρίτιδας είναι:

  • μεταδόθηκαν εξω-αρθρικές λοιμώξεις.
  • αυτοάνοσες αντιδράσεις του σώματος;
  • κληρονόμησε την προθυμία του γονιδίου που κωδικοποιεί πληροφορίες από την κυτταρική επιφάνεια να παρεκκλίνει.
  • η εξάπλωση του μολυσματικού παράγοντα μέσω των λεμφικών και του αίματος από την κύρια εστίαση.
  • φλεγμονή του συνδετικού ιστού;
  • ασθένειες του νευρικού συστήματος;
  • υποθερμία.

Η μόλυνση του αρθρικού υγρού εμφανίζεται άμεσα - ανοιχτοί τραυματισμοί που διεισδύουν στην άρθρωση. Ο μηχανισμός της έναρξης της αρθρίτιδας είναι προικισμένος με ένα πολύπλοκο και διαφορετικό οπλοστάσιο. Ο λόγος έγκειται στην ικανότητα των αρθρώσεων να αντιδρούν γρήγορα στη φλεγμονή.

Διαφορά στα συνοδευτικά συμπτώματα

χαρακτηριστικά συμπτώματα αρθρίτιδας λόγω οστεοαρθρίτιδας

Στην αρθρίτιδα, ο πόνος εμφανίζεται συχνότερα με σωματική άσκηση και ο πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί τη νύχτα όταν ένα άτομο βρίσκεται στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Με την οστεοαρθρίτιδα, ο πόνος εμφανίζεται τοπικά σε ένα μέρος, δηλαδή όπου λαμβάνει χώρα η φλεγμονώδης διαδικασία, αλλά ο πόνος εξαφανίζεται όταν ο ασθενής βρίσκεται σε ηρεμία.

Ο τύπος του πόνου είναι επίσης διαφορετικός. Για παράδειγμα, οι ασθενείς που αναπτύσσουν αρθρίτιδα παρουσιάζουν οξύ, σοβαρό και συσπάσιμο πόνο και ο θαμπός και πόνος που σχετίζεται με την οστεοαρθρίτιδα.

Ο αριθμός αίματος είναι επίσης εξαιρετικός. Στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει αύξηση του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων (ESR) και αύξηση της περιεκτικότητας σε C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, καθώς και υψηλή περιεκτικότητα σε λευκοκύτταρα και σερομακοειδή. Στη δεύτερη περίπτωση δεν υπάρχουν τέτοιες αποκλίσεις.

Τα σημάδια που συνοδεύουν αυτές τις ασθένειες βοηθούν στην κατανόηση της διαφοράς μεταξύ της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας.

Με την οστεοαρθρίτιδα, οι αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου επηρεάζονται κυρίως από μη φυσιολογικές αποκλίσεις, μερικές φορές η διαδικασία εντοπίζεται στην περιοχή των ώμων. Η παθολογία αναπτύσσεται σταδιακά. Ο πρώτος βραχυπρόθεσμος πόνος δεν επιτρέπει τον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης της βλάβης.

Με την πάροδο του χρόνου, η κλινική εικόνα συμπληρώνεται από τα ακόλουθα σημεία:

  • Κατά τη μετακίνηση, εμφανίζεται ένα είδος τραγανού ήχου.
  • προσδιορίζεται η μετεωρολογική εξάρτηση.
  • η ένταση του συνδρόμου πόνου αυξάνεται στο πλαίσιο του αυξημένου στρες, ο πόνος περνά σε ηρεμία.
  • Το εύρος κίνησης
  • μειώνεται σταδιακά.
  • υπάρχουν πάχυνση κατά μήκος της άκρης του κοινού χώρου.
  • με αυξανόμενο όγκο, οι διεργασίες συμπιέζουν τα νευρικά άκρα και προκαλούν έντονο αδιάκοπο πόνο.
  • η άρθρωση εκτίθεται σε αστάθεια.

Κάθε άρθρωση στο μυοσκελετικό σύστημα μπορεί να επηρεαστεί από παθολογικές ανωμαλίες στην αρθρίτιδα. Τα πιο ευάλωτα είναι μικρά στοιχεία των κινητών αρθρώσεων των ποδιών, των χεριών, των κάτω ποδιών και των αγκώνων. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από συμμετρία εστιακών βλαβών.

Το πρώτο σύμπτωμα, όπως και η οστεοαρθρίτιδα, εμφανίζεται απροσδόκητα. Η Κλινική Παθολογίας ξεκινά με μια γενική αδιαθεσία. Οι παθολογικές ανωμαλίες αυξάνονται γρήγορα και επηρεάζουν την κινητικότητα και τη λειτουργικότητα της προσβεβλημένης άρθρωσης. Ωστόσο, εάν η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της κίνησης, στην αρθρίτιδα όσο περισσότερο κινείστε, τόσο λιγότερο είναι ο πόνος. Η ένταση των οδυνηρών αισθήσεων αυξάνεται τη νύχτα. Το πρωί, ο ασθενής δυσκολεύεται να ξεπεράσει δυσκαμψία στις αρθρώσεις. Η ψηλάφηση καθορίζει τον πόνο σε ολόκληρη την επιφάνεια της άρθρωσης.

Η κατάσταση επιδεινώνεται:

  • τοπική υπεραιμία;
  • ο σχηματισμός υποδόριων οζιδίων.
  • πρησμένοι λεμφαδένες;
  • βλάβη των περιφερικών νεύρων.

Η παθολογία στην ενεργή φάση συνοδεύεται από ένα έντονο γενικό σύμπλεγμα συμπτωμάτων: αυξημένοι δείκτες θερμοκρασίας, ρίγη, πυρετός, σύνδρομο δηλητηρίασης. Σε περίπτωση επιπλοκών, άλλα στοιχεία του βιολογικού συστήματος εμπλέκονται στην παθολογική κατάσταση: όργανα όρασης, αναπνοή, πέψη, καρδιαγγειακά, ουροποιητικά και νευρικά συστήματα.

Εκτός από την πλήρη καταστροφή του χόνδρου, η οστεοαρθρίτιδα οδηγεί σε διαταραχές της βιομηχανικής του μυοσκελετικού συστήματος.

διαφορικές ερευνητικές μέθοδοι

Μια λεπτομερής εξέταση της τρέχουσας κλινικής εικόνας μας επιτρέπει να κατανοήσουμε πώς μπορεί να διακριθεί η αρθρίτιδα από την οστεοαρθρίτιδα με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.

Τα διαφορετικά χαρακτηριστικά προσδιορίζονται με βάση τα αποτελέσματα των ακόλουθων μελετών:

  • Πλήρης αριθμός αίματος.Με την οστεοαρθρίτιδα, στις περισσότερες περιπτώσεις ο ρυθμός καθίζησης και η αντίδραση των ερυθροκυττάρων στο αίμα παραμένουν φυσιολογικά. Η αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση των δεικτών, η οποία επιβεβαιώνει την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας στο σώμα. Η ανάλυση δεν δίνει σαφή ορισμό της νόσου, αλλά επιτρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών και φλεγμονής.
  • Μέθοδοι διάγνωσης αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας
  • Βιοχημική ανάλυση του δείγματος αίματος. Στην αρθρίτιδα, η μελέτη επιβεβαιώνει την παρουσία δεικτών φλεγμονής στο βιοϋλικό: C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, ορομακοειδές. Είναι δυνατόν να ανιχνευθούν αντισώματα ανοσοσφαιρίνης ρευματοειδούς παράγοντα που παράγονται λανθασμένα από τον οργανισμό. Οι βιοχημικές παράμετροι για την οστεοαρθρίτιδα παραμένουν φυσιολογικές.
  • Εξέταση ακτίνων Χ.Στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης της αρθρίτιδας, δεν παρατηρούνται έντονες αλλαγές. Με την οστεοαρθρίτιδα, μια άνιση στένωση του χώρου των αρθρώσεων, καταγράφεται ο σχηματισμός οστεοφυτών (ανάπτυξη στην επιφάνεια του οστικού ιστού).
  • MRI.Η πιο αξιόπιστη διαφορική διάγνωση αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια. Η τεχνική επιτρέπει την ανίχνευση αλλαγών στη δομική δομή του χόνδρου, τη συμπύκνωση της αρθρικής μεμβράνης, τη διάχυση της άρθρωσης στην κοιλότητα, τις νεοσυσταθείσες κύστες και την αυτο-ανάπτυξη οστικού ιστού.

Χαρακτηριστικά της θεραπείας

Οι γιατροί διαφόρων προσόντων συμμετέχουν στη θεραπεία των παθολογιών. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, ο ασθενής παραπέμπεται σε ορθοπεδικό τραυματία. Στην αρθρίτιδα, το πρώτο βήμα είναι να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία των παθολογικών αλλαγών. Ένας ειδικός θα επιλεγεί ανάλογα με τις αποκαλυφθείσες συνθήκες.

Δεδομένου ότι και οι δύο ασθένειες επηρεάζουν την κατάσταση της βοηθητικής συσκευής, οι μέθοδοι θεραπείας τους είναι πανομοιότυπες μεταξύ τους. Μια σημαντική προϋπόθεση για την ανάρρωση είναι η μείωση του συνολικού σωματικού βάρους και, συνεπώς, η μείωση του φορτίου στα όργανα που πλήττονται από την ασθένεια. Και στις δύο περιπτώσεις, η αντικατάσταση αρθρώσεων χρησιμοποιείται όταν τα μαθήματα φαρμακευτικής αγωγής και φυσικής θεραπείας δεν φέρνουν θετικά αποτελέσματα.

Χρησιμοποιούνται επίσης ειδική θεραπεία, θεραπευτική γυμναστική, φαρμακευτική αγωγή και φυσιοθεραπεία. Τα ενδοπροθετικά χρησιμοποιούνται για τις πιο σοβαρές επιπλοκές.

Εκτός από τις ίδιες μεθόδους, υπάρχουν μερικές διαφορές στη θεραπεία των παθολογιών.

Για την αρθρίτιδα, η θεραπεία ξεκινά με άμεση και εντατική θεραπεία. Συνταγογραφούνται αντιφλεγμονώδη και αντιβακτηριακά φάρμακα. Προτιμώνται τα φάρμακα με τις λιγότερο έντονες παρενέργειες. Εάν το αποτέλεσμα δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, τα φάρμακα αντικαθίστανται ένα προς ένα.

Χαρακτηριστικά της θεραπείας της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας

Το σύνθετο μάθημα ναρκωτικών περιλαμβάνει:

  • ενδοαρθρικές αντιισταμινικές ενέσεις;
  • κορτικοστεροειδή;
  • κυτταροστατικά;
  • σουλφοναμίδια;
  • Προϊόντα που βασίζονται σε χρυσά άλατα.

Η πρόγνωση είναι γενικά καλή εάν η αρθρίτιδα αντιμετωπίζεται κατάλληλα και εγκαίρως.

Η οστεοαρθρίτιδα απαιτεί μακροχρόνια και ενδελεχή θεραπεία. Το κύριο καθήκον των θεραπευτικών μέτρων στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι η αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου της άρθρωσης. Τα φαρμακευτικά προϊόντα με αυτή τη δυνατότητα περιλαμβάνουν χονδροπροστατευτές. Η χονδροϊτίνη και η γλυκοζαμίνη είναι οι πιο αποτελεσματικές.

Μια διαταραγμένη μικροκυκλοφορία αίματος εξαλείφεται με τη βοήθεια αγγειοδιασταλτικών. Για να απαλλαγείτε από τον σπαστικό πόνο, χαλαρώστε τον μυϊκό τόνο, συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά. Εμφανίζεται η τοπική εφαρμογή των αλοιφών και των κρεμών θέρμανσης, η οποία απαγορεύεται αυστηρά για την αρθρίτιδα.

Παράλληλα, χρησιμοποιούνται μέσα που διεγείρουν τις μεταβολικές διεργασίες. Το σώμα διαθέτει βιταμίνες και μικροστοιχεία. Δεν είναι η τελευταία θέση στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας από ειδικά αναπτυγμένες θεραπευτικές ασκήσεις.

Η οστεοαρθρίτιδα ανήκει στην ομάδα χρόνιων ασθενειών που έχουν μη αναστρέψιμες συνέπειες που δεν μπορούν να εξαλειφθούν πλήρως. Τα θεραπευτικά μέτρα προορίζονται να επιβραδύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις εκφυλιστικές διαδικασίες.

Και στις δύο περιπτώσεις, τα άτομα που παρατηρούν τα εμφανή σημάδια αυτών των ασθενειών πρέπει να συμβουλευτούν αμέσως έναν ειδικό και δεν αξίζει να θεραπεύσουμε αυτές τις ασθένειες μόνο. Φροντίστε την υγεία σας και πάρτε ό, τι θέλετε.