Αποτελεσματικές μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας της οστεοχόνδρωσης

Η οστεοχόνδρωση ή η χόνδρωση είναι μια ασθένεια που μειώνει την ελαστικότητα του ιστού του χόνδρου των αρθρώσεων. Η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε άρθρωση και, ανάλογα με τη θέση της, έχει τη δική της ταξινόμηση. Η εξέλιξη της νόσου οδηγεί σε βλάβη της κινητικής λειτουργίας της άρθρωσης, συχνά εμφανίζεται πλήρης ακινησία.

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης, οι αιτίες και οι μέθοδοι αντιμετώπισης αυτής της νόσου συζητούνται στις παρεχόμενες πληροφορίες.

Πώς εκδηλώνεται η οστεοχόνδρωση

Τα σημάδια της οστεοχόνδρωσης εμφανίζονται σταδιακά, αρχικά με σύνδρομο ήπιου πόνου που αργότερα γίνεται χρόνιο και έντονο. Συνήθως, οι ασθενείς βλέπουν έναν γιατρό με συμπτώματα σοβαρού πόνου και αδυναμία εκτέλεσης ορισμένων κινήσεων.

Προκειμένου η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης να είναι όσο το δυνατόν πιο επιτυχής, η ασθένεια πρέπει να διαγνωστεί σε πρώιμο στάδιο.

Τα ακόλουθα σημάδια μπορεί να υποδηλώνουν την ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας:

• πόνος κατά τη μετακίνηση.
• σπασμός των αρθρώσεων
• δυσκαμψία κίνησης;
• μυϊκός σπασμός;
• πονοκέφαλος, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και ζάλη (με αυχενική οστεοχόνδρωση).
• πόνος στο στήθος και μεταξύ των ωμοπλάτων (θωρακική οστεοχόνδρωση);
• πόνος στους γοφούς και τους γλουτούς (οστεοχονδρωσία της οσφυοκράτησης και άρθρωση του ισχίου).
• μούδιασμα των άκρων;
• πόνος στα οστά;
• Αυξήστε την ευαισθησία του καιρού.
• Μειωμένη οπτική οξύτητα.

Συνήθως οι πρώτες εκδηλώσεις της νόσου είναι απαρατήρητες. Γι 'αυτό το αρχικό στάδιο της οστεοχόνδρωσης διαγιγνώσκεται σπάνια και, κατά κανόνα, είναι εντελώς τυχαίο.

Αιτίες της οστεοχόνδρωσης

Η οστεοχόνδρωση δεν εμφανίζεται αυθόρμητα. Οι εκφυλιστικές διεργασίες στην άρθρωση οδηγούν στην ανάπτυξή της, δηλαδή: διαταραχή της φυσιολογικής κυκλοφορίας του αίματος και του μεταβολισμού των ορυκτών, σχηματισμός οστεοποιημένων σχηματισμών - οστεοφύτων. Όλα αυτά οδηγούν σε βλάβη στην κινητικότητα της άρθρωσης, αλλαγές στη δομή της και εμφάνιση δυσάρεστων αισθήσεων κατά την κίνηση και το περπάτημα.

Οι κύριοι λόγοι για την εμφάνιση είναι:

1. Έλλειψη συνεχούς σωματικής δραστηριότητας.
2. τραυματισμοί και τραυματισμοί στην άρθρωση;
3. παραμόρφωση αρθρώσεων υπό υπερβολικό φορτίο
4. διαταραχές της διατροφής και της παροχής αίματος στην άρθρωση.
5. προβλήματα υπέρβαρου
6. Μη ισορροπημένη διατροφή;
7. Χρόνιο στρες;
8. Κληρονομική διάθεση;
9. ενδοκρινικές παθολογίες;
10. Αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
11. Δυσμενείς συνθήκες εργασίας (παρατεταμένη παραμονή σε άβολη θέση, υποθερμία, άρση βαρών).

Η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου αυξάνεται σε ασθενείς με επίπεδα πόδια, συγγενείς ή επίκτητες παθολογίες ανάπτυξης του ποδιού. Με τέτοια παράπονα, το φορτίο κατανέμεται λανθασμένα κατά το περπάτημα, γεγονός που οδηγεί σε αλλαγή του φυσιολογικού βάδισης και, ως αποτέλεσμα, παραμόρφωση των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης, του γονάτου και του ισχίου.

Η εμφάνιση οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης εξαρτάται άμεσα από τις ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος που έχουν ήδη διαγνωστεί, για παράδειγμα σκολίωση.

Επιπλέον, οι χρόνιες ασθένειες των εσωτερικών οργάνων μπορούν επίσης να δράσουν ως προκλητικός παράγοντας. Η μόλυνση και η φλεγμονή μπορούν να επηρεάσουν τους κοντινούς ιστούς, οδηγώντας στο σχηματισμό παθολογίας στις αρθρώσεις των αρθρώσεων.

Ταξινόμηση της οστεοχόνδρωσης

Στην ιατρική ορολογία συχνά θα βρείτε τον ορισμό της "χόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης". Αυτό σημαίνει το αρχικό στάδιο της οστεοχόνδρωσης, το οποίο επηρεάζει ένα από τα τμήματα (ή περισσότερα) της σπονδυλικής στήλης. Η παθολογία αναπτύσσεται στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και δεν επηρεάζει τους κοντινούς ιστούς. Αυτό είναι το ιδιαίτερο τέχνασμα της χόνδρωσης της πλάτης, καθώς η ασυμπτωματική έναρξη δεν δίνει την ευκαιρία να ξεκινήσει η θεραπεία εγκαίρως και να ξεπεραστεί η ασθένεια.

Συνήθως, μια χόνδρωση, των οποίων τα συμπτώματα δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί, ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας συνολικής εξέτασης του σώματος.

Ανάλογα με τον εντοπισμό της παθολογίας, μπορεί κανείς να μιλήσει επίσης για τη συνξάρθρωση - οστεοχόνδρωση της άρθρωσης του ισχίου. Η παθολογία μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ώμο ή τη συσσωρευμένη άρθρωση. Με τη σειρά του, η οστεοχόνδρωση της πλάτης ταξινομείται επίσης ανάλογα με τον τόπο εντοπισμού.

Τι είδους οστεοχόνδρωση της πλάτης υπάρχουν:

• Η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτραςεκδηλώνεται με πόνο και δυσκαμψία στον αυχένα, στο πίσω μέρος του κεφαλιού και ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Θεωρείται συχνά ως επαγγελματική ασθένεια για λογιστές, προγραμματιστές υπολογιστών και άλλα επαγγέλματα που περιλαμβάνουν παρατεταμένη συνεδρίαση.
• Η οστεοχόνδρωση της περιοχής του θώρακαείναι αρκετά σπάνια. Λόγω της σχετικής ακινησίας αυτής της περιοχής, τα συμπτώματα συχνά εκλαμβάνονται ως στηθάγχη ή μεσοπλευρική νευραλγία. Επιπλέον, οι εκδηλώσεις της οστεοχόνδρωσης του μαστού μπορεί να μοιάζουν με επίθεση παγκρεατίτιδας ή γαστρίτιδας.
• Οστεοχόνδρωση οσφυϊκής ή οσφυϊκής οσφυϊκής οδούείναι ο πιο κοινός τύπος ασθένειας. Αυτό οφείλεται στο αυξημένο φορτίο σε αυτό το τμήμα, ακόμη και όταν εκτελείτε κανονικές κινήσεις. Με αυξανόμενο φορτίο, άρση βάρους και άσκηση, η πίεση στους σπονδύλους της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αυξάνεται πολλές φορές, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη της νόσου. Οι εκδηλώσεις της οστικής οστεοχόνδρωσης είναι εξαιρετικά διαφορετικές. Τα κύρια συμπτώματα δεν είναι μόνο πόνος κατά την κάμψη, συστροφή και άλλες κινήσεις, αλλά και μυϊκή ατροφία, δυσκολία στο περπάτημα, μειωμένη σεξουαλική λειτουργία και ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος.
• Η οστεοχόνδρωση του κόκκυξείναι μια σπάνια ασθένεια που προσβάλλει κυρίως τις γυναίκες. Αυτό σχετίζεται άμεσα με τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά της δομής της μικρής λεκάνης. Καθορίζεται από το σύνδρομο πόνου όταν κάθεστε, περπατάτε και κάνετε σωματικές ασκήσεις. Η αρχή συνήθως προηγείται από τραυματισμούς και πτώσεις καθώς και παρατεταμένη παραμονή σε μια δυσάρεστη καθιστή θέση.

• Πολυεθνική οστεοχόνδρωσηδιαγιγνώσκεται όταν εντοπίζονται εκφυλιστικές βλάβες γειτονικών αρθρώσεων. Μπορούν να βρίσκονται σε ένα ή περισσότερα μέρη της σπονδυλικής στήλης.
• Μια διαδεδομένη οστεοχόνδρωσηεκδηλώνεται σε βλάβες δύο ή περισσότερων τμημάτων της σπονδυλικής στήλης. Είναι μια δύσκολη ασθένεια για θεραπεία με ελάχιστες πιθανότητες πλήρους ανάρρωσης.
• Η διάχυτη οστεοχόνδρωσηδιαγιγνώσκεται όταν η παθολογία εξαπλώνεται σε όλα τα τμήματα της σπονδυλικής στήλης.

Μια προοδευτική ασθένεια δεν χαρακτηρίζεται μόνο από πόνο και δυσφορία κατά την κίνηση. Η φλεγμονή του συνδετικού ιστού της άρθρωσης αναπτύσσεται, οι μεσοσπονδύλιες ρίζες τσίμπησαν και οστικός ιστός - οστεοφύτα - αρχίζει να αναπτύσσεται στους σπονδύλους.

Στάδια ανάπτυξης οστεοχόνδρωσης

Για τον προσδιορισμό των τακτικών για την επούλωση της οστεοχόνδρωσης, είναι απαραίτητο όχι μόνο η ακριβής διάγνωση, αλλά και ο προσδιορισμός του βαθμού εμπλοκής των αρθρικών στοιχείων στην παθολογική διαδικασία. Για να γίνει αυτό, είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιείται μια ταξινόμηση κατά μοίρες, καθώς και ένας τόπος εντοπισμού της παθολογίας.

Τι είδους οστεοχόνδρωση υπάρχουν:

1. Το αρχικό στάδιοδεν εκδηλώνεται ως σύνδρομο πόνου και δεν απαιτεί ειδική θεραπεία. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, ο πρώτος βαθμός οστεοχόνδρωσης εμφανίζεται σε περισσότερο από το 80% του πληθυσμού άνω των 50 ετών. Πρόσφατα, λόγω του πολλαπλασιασμού των επαγγελμάτων που απαιτούν μόνιμη συνεδρίαση σε καθιστή θέση και μείωση της σωματικής δραστηριότητας μεταξύ παιδιών και εφήβων, σχεδόν κάθε δεύτερο άτομο κάτω των 30 ετών διαγιγνώσκεται με οστεοχόνδρωση.
2. Η οστεοχόνδρωση στο δεύτερο στάδιοδιαγιγνώσκεται με εξέταση ακτινογραφίας. Η εικόνα δείχνει το σχηματισμό πολλαπλών καταγμάτων του μεσοσπονδύλιου δίσκου, αλλά ο ινώδης δακτύλιος παραμένει άθικτος. Οι εκδηλώσεις της νόσου είναι ασήμαντες, συνήθως υπάρχει δυσφορία με παρατεταμένη παραμονή σε καθιστή ή όρθια θέση, μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, ο πόνος εξαφανίζεται από μόνος του. Το διαγνωσμένο δεύτερο στάδιο της οστεοχόνδρωσης μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεγάλη επιτυχία χρησιμοποιώντας συντηρητικές μεθόδους.

3. Το τρίτο στάδιοτης οστεοχόνδρωσης χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους τραυματισμούς στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και πιθανή ρήξη του ινώδους δακτυλίου. Ο πόνος γίνεται μακρύτερος και σταθερός και μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και σε ηρεμία. Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης στο τρίτο στάδιο πραγματοποιείται σύμφωνα με συντηρητικές και χειρουργικές μεθόδους. Η πρόγνωση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της παθολογίας και την έγκαιρη θεραπεία της ιατρικής βοήθειας.
4. Η οστεοχόνδρωση στο τέταρτο στάδιοείναι η πιο σοβαρή. Προσδιορίζεται από σοβαρές βλάβες της δομής των αρθρώσεων. Οι σύνδεσμοι, τα αγγεία, οι νευρικές απολήξεις και ο συνδετικός ιστός της άρθρωσης εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία. Συντηρητικές μέθοδοι είναι συνήθως αναποτελεσματικές. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται συχνότερα, αλλά ακόμη και η χειρουργική επέμβαση δεν εγγυάται την ανάρρωση. Οι ασθενείς συχνά χάνουν την κινητικότητα των αρθρώσεων και παραμένουν ανάπηροι.

Προκειμένου να αποφευχθεί η μετάβαση της οστεοχόνδρωσης στο κρίσιμο στάδιο, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στα σήματα που μας δίνει το σώμα εγκαίρως. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ασθενείς υποφέρουν πόνο και δυσφορία για χρόνια και προσαρμόζονται στον περιορισμό των κινητικών δεξιοτήτων, αλλά δεν βλέπουν γιατρό.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η οστεοχόνδρωση δεν είναι μια ασθένεια που μπορεί να θεραπευτεί στο σπίτι χρησιμοποιώντας λαϊκές μεθόδους ή μόνο φάρμακα για τον πόνο.

Απαιτείται μια υποχρεωτική ολοκληρωμένη προσέγγιση, η οποία καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης της παθολογίας, τους λόγους της εμφάνισής της, καθώς και από τους μεμονωμένους δείκτες του ασθενούς.

Διάγνωση της οστεοχόνδρωσης

Προκειμένου να διασφαλιστεί η σωστή τακτική για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης, είναι απαραίτητο να διεξαχθούν ειδικές μελέτες. Θα βοηθήσουν στον εντοπισμό του εντοπισμού και των αιτιών που οδήγησαν σε αυτήν την ασθένεια. Μόνο όταν εξαλειφθούν όλοι οι αρνητικοί παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη της νόσου, μπορείτε να ξεκινήσετε την κύρια θεραπεία.

Πώς να προσδιορίσετε τον βαθμό και τον εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας:

• Εξέταση ακτίνων Χ.Για αξιόπιστες πληροφορίες, οι εικόνες πρέπει να εγγράφονται σε διάφορες προβολές. Προσδιορίζεται ο εντοπισμός και ο βαθμός βλάβης στις αρθρώσεις, η παρουσία οστεοφυτών και η κατάσταση των οστών.
• Υπερηχογράφημα Doppler.Ελέγξτε για διαταραχές της παροχής αίματος, της αγγειακής ακεραιότητας και της ταχύτητας ροής του αίματος.
• μυελογραφία.Ειδική εξέταση της σπονδυλικής στήλης με μέσο αντίθεσης. Επιτρέπει την αναγνώριση των μεσοσπονδύλιων κήλων και τη θέση τους.
• Υπολογιστική τομογραφία. Ελέγχονται η κατάσταση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, πιθανές αποκλίσεις στη δομή και παραμόρφωση, τσίμπημα των νευρικών ριζών και αλλαγές στη δομή των μεμονωμένων σπονδύλων.
• απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.Συνήθως παρέχει μια πιο λεπτομερή μελέτη της δομής των αρθρώσεων. Απονέμεται συνήθως όταν το περιεχόμενο πληροφοριών άλλων δοκιμών που πραγματοποιούνται είναι χαμηλό. Ένα αναμφίβολο πλεονέκτημα είναι μια πιο λεπτομερής εξέταση της κατάστασης των μαλακών ιστών.

Εξετάζεται επίσης το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Πιθανοί τραυματισμοί που υπέστησαν πολύ πριν από την επίσκεψη του γιατρού, οι εγχειρήσεις και οι χρόνιες ασθένειες μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη παθολογικών διεργασιών στον ιστό των αρθρώσεων.

Επιπλέον, πραγματοποιείται προσωπική εξέταση και ανάκριση του ασθενούς. Με βάση τις πληροφορίες που λαμβάνονται, καθορίζεται η διάγνωση και ο βαθμός βλάβης στις αρθρώσεις

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης

Μετά τη διάγνωση και τον εντοπισμό των αιτίων της οστεοχόνδρωσης, ο ειδικός δημιουργεί ένα ατομικό σχέδιο θεραπείας. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους φυσικούς δείκτες του ασθενούς, τις ιδιαιτερότητες της ανάπτυξης της παθολογίας και τον εντοπισμό της.

Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση χρησιμοποιείται για τη θεραπεία.

Μόνο η φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί να παραλειφθεί, καθώς ταυτόχρονα αναπτύσσεται η κινητικότητα των αρθρώσεων, πρέπει να εξαλειφθεί μια πιθανή φλεγμονώδης διαδικασία στον περιβάλλοντα ιστό και ο αρνητικός παράγοντας που οδήγησε στην ανάπτυξη της νόσου πρέπει να εξουδετερωθεί.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι καλύτερο να αναθέσετε τη θεραπεία της χόνδρωσης σε έναν ειδικό που θα επιλέξει ένα μεμονωμένο σύνολο ασκήσεων, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τη δυναμική της θεραπείας.

Φαρμακευτική θεραπεία για οστεοχόνδρωση

Η συνταγογράφηση φαρμάκων εξαρτάται από τον τύπο της βλάβης και τις σχετικές παθολογικές διεργασίες στον ιστό. Κατά κανόνα, οι ασθενείς προσπαθούν να αυτοθεραπεύσουν την οστεοχόνδρωση, χρησιμοποιώντας φαρμακευτικές και σπιτικές αλοιφές και συμπιέσεις, καθώς και λαϊκές θεραπείες.

Δυστυχώς, αυτό φέρνει μόνο προσωρινή ανακούφιση και δεν συμβάλλει στην πλήρη εξάλειψη της νόσου. Για την αποτελεσματική θεραπεία της οστεοχόνδρωσης, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων.

Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει:

1. Συστηματικά και τοπικά αναλγητικά.Αυτά περιλαμβάνουν αλοιφές και συμπιέσεις, καθώς και δισκία και ενέσεις για σύνδρομο σοβαρού πόνου. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης κατά την έξαρση.
2. ΜΣΑΦ- Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται όχι μόνο για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής στην πληγείσα περιοχή, αλλά και όταν η θερμοκρασία προκαλείται από την ασθένεια.
3. Η δράση των χαλαρωτικών μυώνστοχεύει στην ανακούφιση του μυϊκού τόνου. Τα ναρκωτικά αυτής της ομάδας λαμβάνονται σε μαθήματα 30-45 ημερών και η δοσολογία συνταγογραφείται αυστηρά μεμονωμένα. Συνήθως ξεκινούν με ελάχιστες δόσεις (οι ενέσεις συνταγογραφούνται για σοβαρή υπέρταση), οι οποίες αυξάνονται σταδιακά. Προκειμένου να μην προκληθεί σύνδρομο στέρησης, τότε η δόση μειώνεται σταδιακά.
4. Chondroprotectorsβοηθούν στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου και ακόμη και σε περιοχές που έχουν υποστεί ζημιά. Η επίδραση αυτής της ομάδας φαρμάκων δεν εμφανίζεται αμέσως, επομένως συνταγογραφείται μια σειρά αρκετών μηνών. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι φαρμάκων. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επιδείνωσης, χρησιμοποιείται με τη μορφή ενέσεων και στη συνέχεια η θεραπεία συνεχίζεται με δισκία ή κάψουλες.
5. Οι αγγειοπροστατευτέςχρησιμοποιούνται σε αναγνωρισμένες παθολογίες παροχής αίματος. Ενισχύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, προάγουν τη χαλάρωσή τους και αποκαθιστούν το μεταβολισμό. Η περίοδος εισδοχής είναι επίσης αρκετοί μήνες.

6. Τα γλυκοκορτικοστεροειδήσυνταγογραφούνται για τη βελτίωση της λειτουργίας των ΜΣΑΦ και των μυοχαλαρωτικών. Έχουν έντονο αντιφλεγμονώδες και αποσυμφορητικό αποτέλεσμα και βοηθούν στην ανακούφιση από τον πόνο και τις κράμπες. Η πορεία της θεραπείας καθορίζεται ξεχωριστά. Κατά τις πρώτες ημέρες της επιδείνωσης της νόσου, χρησιμοποιούνται σε μορφή ένεσης και στη συνέχεια σε μορφή δισκίου. Η δοσολογία μειώνεται σταδιακά έως ότου το φάρμακο διακοπεί εντελώς.
7. Βιογενή διεγερτικά.Επιταχύνουν το μεταβολισμό και προάγουν την αποκατάσταση του ιστού των αρθρώσεων. Η αυτοθεραπεία της χόνδρωσης στο σπίτι με τέτοια φάρμακα είναι αδύνατη, αλλά σε πολύπλοκη θεραπεία απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους.
8. Σύνθετα παρασκευάσματα βιταμινών.Προώθηση της γενικής ενίσχυσης του σώματος και επιτάχυνση των μεταβολικών αντιδράσεων.

Η οστεοχόνδρωση αντιμετωπίζεται μόνο με φαρμακευτική αγωγή; Φυσικά και όχι. Για να απαλλαγείτε πλήρως από την ασθένεια, είναι απαραίτητο να κάνετε άλλες ιατρικές παρεμβάσεις. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε ένα συγκεκριμένο σύνολο ασκήσεων. Έχει σχεδιαστεί για κάθε τμήμα της σπονδυλικής στήλης ή των αρθρώσεων των άκρων.

Σημαντικό σημείο:Τα μαθήματα πραγματοποιούνται υπό την επίβλεψη ειδικού και μόνο μετά την αφαίρεση της φλεγμονής στην πληγείσα περιοχή.

Θεραπευτική γυμναστική

Τι να κάνετε με την οστεοχόνδρωση και ποιες κινήσεις είναι καλύτερα να αρνηθείτε, λέει ένας ειδικός εκπαιδευτής με τα κατάλληλα προσόντα. Πρώτα οι ασκήσεις πραγματοποιούνται υπό τον έλεγχό του, και στη συνέχεια ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει να εκπαιδεύεται μόνος του.

Η κατ 'οίκον θεραπεία για την οστεοχόνδρωση απαιτεί τακτική άσκηση για την αποκατάσταση της κινητικότητας στην άρθρωση.

Μασάζ και φυσιοθεραπεία

Χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι εναλλακτικής ιατρικής για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης. Αυτά περιλαμβάνουν περιτυλίγματα λάσπης, βελονισμό, μαγνητοθεραπεία και χειροκίνητη θεραπεία.

Μεταξύ των ιατρικών διαδικασιών, χρησιμοποιείται συχνά ηλεκτροφόρηση με φάρμακα, θεραπεία με λέιζερ και θερμοθεραπεία. Ένα σημαντικό σημείο είναι η υγειονομική περίθαλψη σε εξειδικευμένα σανατόρια.

Τι είναι η οστεοχόνδρωση; Όλο και περισσότεροι ασθενείς μαθαίνουν για αυτήν την ασθένεια σε νεαρή ηλικία. Έλλειψη άσκησης, μειωμένος μυϊκός τόνος και άνιση φόρτιση στις αρθρώσεις - αυτοί οι αρνητικοί παράγοντες βάρους οδηγούν στην ανάπτυξη εκφυλιστικών διεργασιών στη δομή του ιστού του χόνδρου.

Μείωση της ελαστικότητας, καθώς και παραβίαση της ακεραιότητας, εκδηλώνεται σε συνεχή ή περιοδικό πόνο, δυσκαμψία και ακόμη και δυσλειτουργία των εσωτερικών συστημάτων.