Οστεοχονδρίτιδα της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης είναι μια εκφυλιστική-δυστροφική βλάβη των μεσοσπονδύλιων δίσκων, του σπονδυλικού σώματος και του συνδέσμου, στην οποία ο ιστός του οστού και του χόνδρου της αυχενικής, θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης καταστρέφεται.

Οστεοχονδρίτιδα της σπονδυλικής στήλης

Η παθολογία επηρεάζει ολόκληρο το κινητικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης, τον μεσοσπονδύλιο δίσκο, τόσο τα σπονδυλικά σώματα όσο και τις γειτονικές δομές νεύρων και μυών. Αυτή η ασθένεια αναφέρεται συχνά ως «ασθένεια του πολιτισμού» που σχετίζεται με την όρθια στάση του σώματος και το άγχος στη σπονδυλική στήλη κάθε μέρα.

Η κύρια αιτία της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης είναι το μικροτραύμα από σωματική άσκηση, ανθυγιεινή διατροφή, καθιστικός τρόπος ζωής και ακόμη και γενετική προδιάθεση. Καθώς αυτή η ασθένεια εξελίσσεται, το πρώτο πράγμα που επηρεάζεται είναι ο δίσκος και οι παρακείμενες δομές. Το κεντρικό μέρος του δίσκου αλλάζει, γεγονός που οδηγεί στην απώλεια των απορροφητικών ιδιοτήτων της δίνης, ως αποτέλεσμα των οποίων ρωγμές και αραίωση σχηματίζονται στον δακτύλιο ινών.

Αμερικανοί στατιστικολόγοι λένε ότι ο πρώτος λόγος για τον οποίο τα άτομα ηλικίας κάτω των 45 ετών περιορίζουν τη δραστηριότητα είναι ο πόνος στην πλάτη και τον τραχήλου της μήτρας. Οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης, οι οδηγοί που ξοδεύουν σημαντικό χρονικό διάστημα καθισμένοι και επαναφορτώνουν τη σπονδυλική τους στήλη, διατρέχουν κίνδυνο.

Η οστεοχόνδρωση είναι η αιτία περισσότερο από το 70% των περιπτώσεων πόνου στην πλάτη. Ο κίνδυνος της νόσου αυξάνεται με την ηλικία.

Αιτιολογία και παθογένεση της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης έχει μακροχρόνια παθογένεση (από αρκετούς μήνες έως δεκαετίες). Εξαρτάται από τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη της νόσου.

Παράγοντες κινδύνου:

  • Ηλικία. Οι ηλικιωμένοι (άνω των 60) διατρέχουν κίνδυνο. Η ασθένεια είναι σπάνια σε άτομα κάτω των 35 ετών. Ως αποτέλεσμα αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία, διαταραχές εμφανίζονται στο ανθρώπινο ορμονικό υπόβαθρο, καθιστώντας τους μυϊκούς ιστούς και τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων πιο πορώδη και επομένως πιο ευάλωτα. Αυτό οδηγεί σε μεταβολικές διαταραχές, υπερφορτώνει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
  • Αυτοάνοσες ασθένειες που αντιλαμβάνονται τον ιστό του χόνδρου ως ξένες και μπορούν να τον καταστρέψουν.
  • τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης στους νέους. Πιστεύεται ότι περισσότερα από τα μισά άτομα με τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης σε νεαρή ηλικία έχουν οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης σε μεγάλη ηλικία.
  • Υπέρβαρο, το οποίο μειώνει τη φθορά στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Οι δίσκοι χόνδρου λειτουργούν ως ένα είδος αμορτισέρ για τη σπονδυλική στήλη, διασφαλίζοντας την κινητικότητά του κατά τη φυσική δραστηριότητα, το περπάτημα, το τρέξιμο κ. λπ. Η σοβαρότητα του υπερβολικού βάρους κάνει το φορτίο ακόμη πιο δυνατό, γεγονός που επιταχύνει την καταστροφή των δίσκων χόνδρου.
  • Επίπεδα πόδια.
  • Γενετική προδιάθεση.
  • Ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος που προκαλούν μεταβολικές διαταραχές, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν αρνητική επίδραση στην κατάσταση του ιστού του χόνδρου.

Η οστεοχόνδρωση μπορεί να βρίσκεται σε "αδρανή κατάσταση" για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλοί ασθενείς ανακαλύπτουν την ασθένεια όταν ο πόνος είναι σοβαρός, όταν η δυστροφική διαδικασία στον ιστό του χόνδρου έχει ήδη καταστρέψει τις νευρικές ρίζες.

Υπάρχουν στάδια στην παθογένεση της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης:

  • Τραυματισμός στην παροχή αίματος στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στις παρακείμενες δομές.
  • Συγκεκριμένα, ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές στο σώμα και στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
  • Διαδικασίες αποδόμησης του πυρήνα του πυρήνα. Σε αυτό το στάδιο, η δομή του μεσοσπονδύλιου δίσκου αλλάζει - ο πυρήνας μειώνεται, ο ίδιος ο μεσοσπονδύλιος δίσκος γίνεται λεπτότερος, το φορτίο στον ινώδη δακτύλιο αυξάνεται, το οποίο οδηγεί σε διάφορα στρώματα, μικροκράματα και μερικές φορές ρωγμές.
  • Η προεξοχή των μεσοσπονδύλιων δίσκων - η προεξοχή του ιστού των μεσοσπονδύλιων δίσκων, συχνά προς την κατεύθυνση του νωτιαίου σωλήνα, το χτυπά και προκαλεί σοβαρό πόνο.
  • μεσοσπονδύλιο κήλη. Η πρόοδος της προεξοχής οδηγεί στην καταστροφή των συνδέσμων, μια αλλαγή στο ύψος και το σχήμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο οποίος με τη σειρά του προκαλεί το σχηματισμό κήλων.
  • Συμπίεση των ριζικών αρτηριών.
  • Χρόνια ανεπάρκεια της παροχής αίματος στον νωτιαίο μυελό.

Συμπτώματα οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

Καθώς αναπτύσσεται η οστεοχόνδρωση, παθολογίες εμφανίζονται στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στον ίδιο τον χόνδρο, οι οποίοι στη συνέχεια αλληλεπικαλύπτονται και προκαλούν την εμφάνιση μεσοσπονδύλιου κήλης.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι τόσο γενικά όσο και ειδικά και χαρακτηριστικά των παθολογικών αλλαγών στον χόνδρο, στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και στους γειτονικούς ιστούς.

Το πρώτο σημάδι της οστεοχόνδρωσης πρέπει να περιγραφεί ως οδυνηρός πόνος στην πλάτη, μούδιασμα των σπονδυλικών τομών, περιορισμένη κινητικότητα και αυξημένος πόνος κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης.

Συγκεκριμένα συμπτώματα οστεοχόνδρωσης:

  • Η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας χαρακτηρίζεται από μειωμένη κυκλοφορία του αίματος, η οποία προκαλεί ζάλη, πόνο και εμβοές καθώς και πονοκεφάλους. Ο εγκέφαλος είναι ανεπαρκώς εμπλουτισμένος με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, ως αποτέλεσμα των οποίων ένα άτομο βιώνει μια κατάσταση άγχους.
  • Οστεοχόνδρωση της περιοχής του θώρακα, συχνά συνοδεύεται από μεσοπλεύρια νευραλγία. Υπάρχει πόνος στο στήθος και στα πλευρά.
  • Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης οδηγεί στην ανάπτυξη ασθενειών της οσφυϊκής χώρας, της οσφυαλγίας (ισχιαλγία) και της οσφυϊκής ισχιαλγίας. Με την ισχιαλγία, το ισχιακό νεύρο επηρεάζεται, υπάρχει πόνος και υπόταση στους γλουτούς και υπόταση στα μοσχάρια.

Συμπτώματα της οστεοχονδρωστικής του τραχήλου της μήτρας:

  • Κίρικαλγία - πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η φύση του πόνου είναι διαφορετική (θαμπό, αιχμηρή, επιδεινώνεται με την κλίση του κεφαλιού και του κορμού κατά το βήχα) ανάλογα με τον παράγοντα που επηρεάζει αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης.
  • Τραχήλου της τραχήλου της μήτρας - πόνος στην αυχενική σπονδυλική στήλη που ακτινοβολεί στο χέρι, μούδιασμα.
  • οπισθοδρόμηση ώμων-ωμοπλάτης και οπισθρίτιδα - πόνος στην άρθρωση του ώμου, στο λαιμό, που περιορίζει την κίνηση του βραχίονα από πάνω προς τα κάτω.
  • Epicondylosis - πόνος στην άρθρωση του αγκώνα, περιορισμένη κίνηση.
  • Σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας - οι λεγόμενες ημικρανίες του τραχήλου της μήτρας, πονοκέφαλος και πόνος στον τράχηλο, ναυτία, μερικές φορές έμετος, μειωμένος συντονισμός κίνησης - συγκλονιστική όταν περπατάτε, εμβοές.

Ένα από τα πιο συνηθισμένα σημάδια της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας είναι η μειωμένη ροή του αίματος, η οποία οδηγεί σε συχνή ζάλη, λιποθυμία και πονοκεφάλους.

Συμπτώματα οστεοχόνδρωσης του μαστού:

  • Θωρακικός πόνος - πόνος στο στήθος, πόνος που σχετίζεται με την ακινησία (εκδηλώνεται με παρατεταμένη συνεδρίαση τη νύχτα), επιδεινωμένος από σωματική δραστηριότητα, βαθιά αναπνοή, βήχα.
  • καρδιακό σύνδρομο.
  • Σύνδρομο οπίσθιου θωρακικού τοιχώματος - πόνος στην περιοχή των ωμοπλάτων, οι αισθήσεις πόνου εξαρτώνται από τη θέση του σώματος.
  • Σύνδρομο πρόσθιου μυϊκού σκαλενίου.
  • Truncalgic Syndrome - πόνος στο μισό του θώρακα.
  • επιδείνωση της μεσοπλεύριας νευραλγίας.

Συμπτώματα οστικής οστεοχόνδρωσης:

  • Lumbodynia - πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης, lumbago. Ο ασθενής αισθάνεται άβολα προσπαθώντας να καθίσει ή να σηκωθεί. Ο πόνος αυξάνεται με άσκηση, βήχα, βαθιά αναπνοή και κάμψη.
  • Lumboischialgia - πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης που ακτινοβολεί στο πόδι. Μπορεί να εμφανιστεί παραισθησία, μούδιασμα στα πόδια, μυϊκές κράμπες και πόνος στις αρθρώσεις.
  • Αγγειακά σύνδρομα - εμφανίζονται με συμπίεση των αιμοφόρων αγγείων, δεν συνοδεύονται από πόνο, υπάρχει μυϊκή αδυναμία, σύνδρομο κώνου - αδυναμία και στα δύο πόδια, δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων.

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης στην οσφυϊκή μοίρα ποικίλλουν. Αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης είναι πιο αγχωμένο από άλλα.

Διάγνωση της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

Όταν ο πρώτος πόνος στην πλάτη, θα πρέπει να γίνει εξέταση για να προσδιοριστεί η αιτία του πόνου. Η οστεοχόνδρωση είναι μια δύσκολα διαγνωσμένη ασθένεια επειδή ο πόνος μπορεί να προκληθεί από άλλες παθολογίες που δεν σχετίζονται με τη σπονδυλική στήλη. Ο ασθενής πρέπει να συμβουλευτεί πολλούς ειδικούς: πρώτα απ 'όλα, έναν νευρολόγο, έναν ορθοπεδικό χειρουργό ή ένα σπονδυλωτό.

Μέθοδοι διάγνωσης της οστεοχόνδρωσης:

  • Ακτινογραφία. Διεξάγεται για τον ακριβή προσδιορισμό του ύψους των μεσοσπονδύλιων δίσκων ή των αλλαγών στη δομή των σπονδύλων, των μεταβολών στη διάμετρο των οπών μεταξύ των σπονδύλων. Οι ακτίνες Χ λαμβάνονται συνήθως σε δύο θέσεις - ξαπλωμένοι στην πλάτη σας και ξαπλωμένοι στο πλάι σας. Δύο διαφορετικές προβολές εικόνων καθιστούν δυνατό τον ακριβέστερο προσδιορισμό της παρουσίας μιας παθολογίας. Μερικές φορές μια ακτινογραφία λαμβάνεται με την κάτω γνάθο στραμμένη προς τα κάτω.
  • MRI και CT. Τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας θεωρούνται πιο ακριβή και βοηθούν στον γρήγορο προσδιορισμό της θέσης των τμημάτων που επηρεάζονται από την παθολογία, την παρουσία ή την απουσία των μεσοσπονδύλιων κήλων και τη συμπίεση των ριζών.
  • Εργαστηριακές εξετάσεις: εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό του επιπέδου ασβεστίου στο αίμα και του ρυθμού καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Από την αρχή, πιο πρόσφατα, οι εργαστηριακές εξετάσεις μεταφέρονται από τον γιατρό στη διάγνωση υλικού βάσει αυτών των αποτελεσμάτων.

Είναι σημαντικό να γίνει διάκριση της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης σε ορισμένες άλλες ασθένειες με παρόμοια κλινική εικόνα, π. χ. Β. Ογκολογικά νεοπλάσματα της σπονδυλικής στήλης, παραβίαση της ακεραιότητας του ιστού του χόνδρου, φλεγμονή, διαλείπουσα χωλότητα, σχηματισμός κύστεων στα εσωτερικά όργανα, ουρολιθίαση, γαστρίτιδα, πυελονεφρίτιδα, γαστρικό έλκος, στηθάγχη, διαταραχές του νευρικού συστήματος. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να συνταγογραφηθούν εξετάσεις του πεπτικού συστήματος, του νευρικού συστήματος και της κυκλοφορίας του αίματος. Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες διαγνωστικές μέθοδοι - καρδιογράφημα, υπερηχογράφημα, ηλεκτροεγκεφαλογραφία, ενδοσκοπική εξέταση (πεπτικά όργανα).

Επιπλοκές της οστεοχόνδρωσης

Η πορεία αυτής της νόσου συνήθως συνοδεύεται από νευρολογικές επιπλοκές:

  • στάδιο. Επιπλοκές από την προβολή - έντονες οδυνηρές αισθήσεις λήψης.
  • στάδιο. Η ραδικίτιδα, η οποία, ανάλογα με τη θέση της ριζοκίτιδας, χαρακτηρίζεται από σύνδρομα πόνου και άλλα συμπτώματα.
  • στάδιο. Παθολογία των ριζών και του νωτιαίου νεύρου, η παρουσία μεσοσπονδύλιων κήλων. Συχνά εμφανίζεται μυϊκή παράλυση, που οδηγεί σε παράλυση ολόκληρου του σώματος.
  • στάδιο. Παραβίαση της κυκλοφορίας και παροχή αίματος σε ολόκληρο τον νωτιαίο μυελό. Συμπτώματα: επίμονος σοβαρός πόνος στην πλάτη, παράλυση ορισμένων μυϊκών ομάδων, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο του νωτιαίου μυελού.

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης

Η διαδικασία θεραπείας οποιουδήποτε τύπου οστεοχόνδρωσης έχει έναν στόχο - να ανακουφίσει τον πόνο, να αποτρέψει την καταστροφή και την παραμόρφωση των σπονδυλικών ιστών. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Ο τύπος και η μέθοδος θεραπείας ορίζονται για κάθε ασθενή ξεχωριστά, με βάση τη διάγνωση (στάδιο, τύπος ασθένειας, γενική ευημερία του ασθενούς).

Στην οξεία φάση του συνδρόμου πόνου, συνιστάται χαλάρωση και ξεκούραση. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα (Dicloberl, Voltaren), ενέσεις αντισπασμωδικών μιγμάτων, βιταμίνη Β, παρασκευάσματα για τρίψιμο - Dip Rileaf, Larkspur κ. λπ. μπορεί να συνταγογραφηθεί όταν υποχωρήσει το σύνδρομο πόνου. Φυσική αγωγή και φυσιοθεραπεία (διαδυναμικά ρεύματα, ηλεκτροφόρηση, μαγνητοθεραπεία).

Η συντηρητική θεραπεία διαρκεί περίπου δύο μήνες. Εκτός από τις μεθόδους θεραπείας που αναφέρονται, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μασάζ, χειροκίνητη θεραπεία, ρεφλεξολογία και εκχύλιση. Το αποτέλεσμα της συντηρητικής θεραπείας εξαρτάται άμεσα από την επιμονή και τη φροντίδα του ασθενούς.

Υπάρχει επίσης μια χειρουργική μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιείται για μεσοσπονδύλιες κήλες άνω των έξι μηνών όπου οι ρίζες του νωτιαίου μυελού συμπιέζονται λόγω της μείωσης του κενού μεταξύ των σπονδύλων. Η αρχή της χειρουργικής θεραπείας είναι η αφαίρεση του παραμορφωμένου δίσκου. Η περίοδος αποκατάστασης μετά την επέμβαση είναι περίπου έξι μήνες. Η αποκατάσταση περιλαμβάνει θεραπεία άσκησης, φυσική θεραπεία και πρόσληψη βιταμινών.

Η πρόληψη της οστεοχόνδρωσης της σπονδυλικής στήλης συνίσταται στην καταπολέμηση παραγόντων κινδύνου - διατήρηση ενεργού τρόπου ζωής, άσκηση, φαγητό σωστά, χρήση κορσέδων και ειδικών ζωνών κατά τη φόρτωση της πλάτης, ύπνος σε ορθοπεδικά στρώματα και μαξιλάρια, αποφυγή υποθερμίας και τραυματισμών.