Οστεοχόνδρωση του μαστού

Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι μια εκφυλιστική βλάβη της σπονδυλικής στήλης (εξάντληση και καταστροφή της οστικής δομής των σπονδύλων). Ξεκινά με μια στάση βλάβης, την εμφάνιση αυτόνομων συμπτωμάτων (δύσπνοια, αδυναμία, εφίδρωση, αδιαθεσία) και την ανάπτυξη συνδρόμου σοβαρού πόνου. Η θωρακική οστεοχόνδρωση μιμείται την καρδιαγγειακή νόσο και συνεπώς απαιτεί ακριβή διαφορική διάγνωση. Η θεραπεία περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα θεραπειών: φαρμακευτική αγωγή, θεραπεία άσκησης, φυσιοθεραπεία και μασάζ.

Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι λιγότερο συχνή από τον αυχενικό ή οσφυϊκό. Αυτό οφείλεται στις ιδιαιτερότητες της ανατομικής δομής. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι στην περιοχή του θώρακα αριθμούν τα δύο τρίτα της συνολικής σπονδυλικής στήλης και έχουν επίσης μεγαλύτερη διάμετρο αλλά μικρότερο σε μέγεθος από την οσφυϊκή μοίρα. Αυτή η περιοχή είναι ισχυρή και έχει μικρή κινητικότητα και προστατεύεται από το κλουβί και τα πλευρά. Η φυσιολογική καμπυλότητα κατευθύνεται προς τα πίσω. Αυτό οδηγεί σε αυξημένο φορτίο στο μπροστινό μέρος της σπονδυλικής στήλης. Επιπλέον, οι παθολογικές δομές των οστών (οστεοφυτά) σχηματίζονται και αναπτύσσονται στα σπονδυλικά σώματα. Οι απολήξεις των περιφερικών νεύρων βρίσκονται μεταξύ των συνδέσμων και του μυϊκού ιστού, η ένταση τους οδηγεί σε συμπίεση με την ανάπτυξη πόνου.

Υπάρχουν επίσης πολυεγγειακές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης με οστεοχόνδρωση. Ταυτόχρονα, ο εκφυλισμός του λαιμού, του στήθους και της οσφυϊκής περιοχής συνδυάζεται με αντίστοιχα κλινικά συμπτώματα.
Τα κλινικά συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης σε γυναίκες και άνδρες είναι περίπου τα ίδια και δεν παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές.

συχνότητα

Η διάγνωση μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία. Η νόσος εμφανίζεται συχνά σε εφήβους με ασθενή μυοσκελετικά συστήματα, καθώς και λόγω της ενεργού ανάπτυξής τους. Συχνά σχηματίζεται παθολογία σε έγκυες γυναίκες λόγω του έντονου φορτίου στην περιοχή του θώρακα κατά την εγκυμοσύνη.

Ο καθένας έχει την τάση να αναπτύξει οστεοχόνδρωση της περιοχής του θώρακα. Αυτό οφείλεται στην όρθια στάση του ατόμου και συνεπώς σε μεγάλο άγχος στη σπονδυλική στήλη.

ταξινόμηση

Το σύνδρομο θωρακικού πόνου χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο στο στήθος έντονης φύσης. Το σύνδρομο σχετίζεται με βλάβη των περιφερικών νεύρων. Η ήττα οφείλεται στη συμπίεση των νεύρων από τους μύες και τους συνδέσμους.

Βαθμός θωρακικής οστεοχόνδρωσης:

• Ο πρώτος βαθμός χαρακτηρίζεται από την απουσία έντονων κλινικών εκδηλώσεων. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι χάνουν την ελαστικότητα και σχηματίζονται οι προεξοχές τους.
• Ο δεύτερος βαθμός χαρακτηρίζεται από περαιτέρω απώλεια ελαστικότητας των μεσοσπονδύλιων δίσκων και μείωση του ύψους τους. Η πιθανότητα κήλης αυξάνεται. Εμφανίζεται σύνδρομο πόνου, ενώ τα συμπτώματα του πόνου είναι πιθανά.
• Στον τρίτο βαθμό, το σύνδρομο πόνου αυξάνεται. Είναι πιθανή η εμφάνιση κήλη μεταξύ των σπονδύλων. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη θέση της κήλης.
• Ο τέταρτος βαθμός με πλήρη παραβίαση της ελαστικότητας και απώλεια λειτουργίας των μεσοσπονδύλιων δίσκων, καταστροφή της οστικής δομής των σπονδύλων. Οι νευρολογικές διαταραχές είναι πιο έντονες.

Σύμφωνα με τους τύπους συμπτωμάτων πόνου:

• Η σπονδυλική θωρακική αλγία δικαιολογείται από την παθολογία της σπονδυλικής στήλης.
• Η μη σπονδυλογενής θωρακική αλγία προκαλείται από το σχηματισμό παθολογιών των εσωτερικών οργάνων: καρδιαγγειακών παθήσεων, γαστροδεοδενικής παλινδρόμησης, τραυματικών και φλεγμονωδών βλαβών του μυοσκελετικού συστήματος.
• Η ψυχογενής θωρακική αλγία προκαλείται από κρίσεις πανικού και βλάβη στα όργανα της νευρικής γένεσης.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Η οστεοχόνδρωση δεν προκύπτει χωρίς παράγοντες βλάβης. Ορισμένοι λόγοι ή ο συνδυασμός τους οδηγεί στην ανάπτυξη της νόσου στην περιοχή του θώρακα.

• Καθιστική ζωή. Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας οδηγεί σε αδυναμία των μυών της πλάτης και του μεσοσπονδύλιου τμήματος. Η καθιστική εργασία και η ακατάλληλη οργάνωση στο χώρο εργασίας λειτουργούν ως ένας επιπλέον παράγοντας στη θωρακική οστεοχόνδρωση.
• Ακατάλληλη άρση βαρών και διάφοροι τραυματισμοί. Υπερβολικό στρες που διαταράσσει τη λειτουργία της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτήν την περίπτωση, οι μύες και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δεν μπορούν να αντέξουν το φορτίο.
• Επίκτητες βλάβες και καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Στο πλαίσιο αυτών των παθολογιών, η εργασία της σπονδυλικής στήλης διακόπτεται και αυξάνεται η πιθανότητα σχηματισμού οστεοχόνδρωσης. Η καταστροφή αυξάνεται εάν δεν τηρηθούν οι συστάσεις του γιατρού.
• Έλλειψη απαιτούμενων μετάλλων και βιταμινών. Εάν η συγκέντρωση ασβεστίου στον ιστό των οστών είναι ανεπαρκής, τα οστά γίνονται ασθενέστερα και αυξάνεται η πιθανότητα βλάβης στο μυοσκελετικό σύστημα.
• Η εγκυμοσύνη ως συνδυασμός των κύριων παραγόντων: αύξηση του φορτίου στη σπονδυλική στήλη και έλλειψη μετάλλων και βιταμινών.

Σπουδαίος!Η κληρονομική προδιάθεση παίζει σημαντικό ρόλο. Εάν παρατηρηθούν βλάβες του μυοσκελετικού συστήματος σε παρόμοια γραμμή, θα πρέπει να προσέχετε την υγεία σας και την πρόληψη των βλαβών. Ένα ικανό σύστημα προληπτικών μέτρων αποτρέπει τη μαζική καταστροφή του οστικού ιστού.

Ποιος κινδυνεύει

Συχνά συνδυάζονται οι παράγοντες που ευθύνονται για την ανάπτυξη εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη.

• Μείωση της ανοσολογικής κατάστασης που σχετίζεται με αυξημένη ευαισθησία σε λοιμώξεις, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τις κλινικές εκδηλώσεις της οστεοχόνδρωσης λόγω της φλεγμονής των μυών
• Αγχωτικές επιδράσεις που μπορούν να προκαλέσουν ψυχογενή θωρακία. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη απελευθέρωση κατεχολαμινών, η οποία προκαλεί αύξηση του πόνου.
• Βλάβη στο νευρικό σύστημα της μη μολυσματικής και μολυσματικής αιτιολογίας.
• Φυσική υπερφόρτωση.
• Μη τήρηση των αρχών της εργονομίας (βάρη μεταφοράς).
• Σπονδυλικοί τραυματισμοί διαφόρων προελεύσεων.
• Μυική κράμπα.
• Οστεοπορωτικός εκφυλισμός του μυοσκελετικού συστήματος.

Συμπτώματα

Βασικά συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης

• Κάψιμο στους μεσοπλεύριους χώρους.
• Επιληπτικός πόνος και επίμονος πόνος στο στήθος, κυρίως μαχαίρωμα.
• Στη θωρακική αλγία, το σύνδρομο πόνου είναι μαχαίρωμα, συσφιγκτικό και επώδυνο
• Πόνος στη ζώνη.
• Πόνος στη μία πλευρά του κορμού.
• Κατά τη διάρκεια της κίνησης, παρατηρείται η κρίση των σπονδύλων.
• Τα συμπτώματα του πόνου αυξάνονται σημαντικά με την άσκηση, βαθιές αναπνοές, βήχα και φτέρνισμα, η οποία είναι η κύρια διαφορά μεταξύ της θωρακικής οστεοχόνδρωσης και της στηθάγχης.
• Οι πληγείσες περιοχές είναι ψηλαφητές, δηλαδή ψηλαφητές, και βρίσκονται κατά μήκος των προσβεβλημένων νεύρων.
• Μούδιασμα του δέρματος κατά μήκος των μεσοπλεύριων χώρων.
• Η κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται εάν η θερμοκρασία είναι χαμηλή ή εάν παραμείνει σε άβολη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τύποι συνδρόμων πόνου στην οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης:

• Βλάβη του κάτω λαιμού. Υπάρχει πόνος στο άνω στήθος που μπορεί να εκπέμψει στο λαιμό, τα χέρια, ακόμη και στο αριστερό μισό του σώματος.
• Βλάβη στην άνω θωρακική σπονδυλική στήλη. Ο πόνος είναι εγγενώς οδυνηρός, επηρεάζει το κεντρικό τμήμα του θώρακα. Συχνός συνδυασμός με πόνο στην ωμοπλάτη.
• Η ήττα της ζώνης κόστους της ωμοπλάτης. Τα επίπονα συμπτώματα έχουν χαρακτήρα κοπής, πόνου και μαχαιρώματος. Έχει την εμφάνιση επιθέσεων, τόσο μεγάλες όσο και μικρές. Καταλαμβάνει την πλευρική περιοχή και συγκεντρώνεται επίσης στην περιοχή των ωμοπλάτων.
• Η εμφάνιση του πόνου στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα, η οποία διαφέρει σε διάρκεια. Εμφανίζονται μεταξύ των περιφερικών και των μετωπικών μασχαλιαίων γραμμών.

Εκτός από τα κύρια συμπτώματα, υπάρχουν δύο τύποι συνδρόμων πόνου στη θωρακική οστεοχόνδρωση:

• Dorsago - έντονος αλλά βραχυπρόθεσμος πόνος στον εντοπισμό των προσβεβλημένων μεσοσπονδύλιων δίσκων. Διαταραχή της κανονικής αναπνοής.
• Δοσαλγία - ελαφρύς αλλά επίμονος πόνος στην περιοχή των προσβεβλημένων μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Σπονδυλογενής θωρακική νόσοςπου σχετίζεται με βλάβη στο μυοσκελετικό σύστημα συχνά συνοδεύεται από σοβαρό πόνο και αστάθεια των σπονδύλων στη θωρακική σπονδυλική στήλη (αυξημένη κινητικότητά τους). Η ήττα εκδηλώνεται σε παραβίαση της κινητικότητας της θωρακικής σπονδυλικής στήλης, μαχαιρώνοντας και κόβοντας πόνο στους μεσοπλεύριους χώρους.

Σπονδυλική θωρακική αλγίαμπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• ριζική (συμπτώματα πόνου)
• παραβίαση της νεύρωσης της θωρακικής ζώνης (σπλαχνικές εκδηλώσεις: ορισμένοι ασθενείς έχουν οδυνηρά συμπτώματα απότομης φύσης στην πεπτική οδό ή στο καρδιαγγειακό σύστημα).
• ριζικό σύνδρομο με φυτικά σημάδια (πληγή στους μεσοπλεύριους χώρους).

Κατά τη διάγνωση ενός προβλήματος, είναι απαραίτητο να διακρίνετε τα συμπτώματα από τις καρδιαγγειακές παθήσεις και τη μυαλγία. Η καρδιακή βλάβη της ισχαιμικής αιτιολογίας χαρακτηρίζεται από την κανονικότητα της εμφάνισης κατά τη διάρκεια σωματικού ή ψυχο-συναισθηματικού στρες και την ανακούφιση μιας επίθεσης με τη λήψη νιτρικών.

Μια ψυχογενής επίθεση θωρακικής αλγίας συνοδεύεται από την εμφάνιση πανικού, άγχους, ασφυξίας και ψυχικών διαταραχών. Αποδεικνύεται ότι η ασθένεια είναι συνέπεια προβλημάτων με την ψυχική σταθερότητα.

Τα κλινικά συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης χωρίζονται σε δύο κύρια μέρη:

1. Νευρολογικά συμπτώματα:
   • Με τη θωρακική οστεοχόνδρωση, μούδιασμα και μυρμήγκιασμα μπορεί να εμφανιστεί τόσο στα άνω άκρα όσο και κατά μήκος των μεσοπλεύρων χώρων και να εξαπλωθεί στην πρόσθια επιφάνεια του θώρακα.
   • Το latissimus dorsi και οι μύες του στήθους είναι συνεχώς τεταμένοι.
   • Υπάρχει υψηλή συναισθηματική αστάθεια, σπασμούς και ευερεθιστότητα.
   • Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ασθένεια εκδηλώνεται ως έντονη μεσοπλεύρια νευραλγία.
2. Διαφορετικοί τύποι αισθήσεων πόνου:
   • Dorsago: έντονος, οξύς πόνος στη θωρακική σπονδυλική στήλη που μερικές φορές δυσκολεύει την αναπνοή. Η κινητικότητα της αυχενικής και της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι περιορισμένη. Εκδηλώνεται ή επιδεινώνεται όταν κάθεται σε στριμμένη θέση.
   • Dorsalgia: Η ανάπτυξη συμπτωμάτων πόνου διαρκεί δύο έως τρεις εβδομάδες, οπότε αρχίζει χωρίς κλινικές εκδηλώσεις για τον ασθενή. Υπάρχει ελαφρά δυσφορία στο στήθος. Ο πόνος επιδεινώνεται περιστρέφοντας το σώμα προς τα πλάγια και αναπνέοντας βαθιά. Με την τελική σταθεροποίηση της παθολογικής διαδικασίας, σχηματίζεται ένα σύνδρομο επίμονου πόνου.
   • Διακοπτική νευραλγία: πόνος στη ζώνη που εκπέμπει στους μεσοπλεύριους χώρους. Εάν αναπνέετε απότομα, εμφανίζεται έντονος πόνος στην περιοχή της καρδιάς. Ως αποτέλεσμα, η παθολογία συχνά συγχέεται με βλάβες στο καρδιαγγειακό σύστημα.
   • Το καρδιακό ή ψευδο-στεφανιαίο σύνδρομο σχηματίζεται με βλάβες στο επίπεδο των τμημάτων ThI με την ανάπτυξη αντανακλαστικής στηθάγχης. Η διαφορά στη βλάβη οργάνων στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι η εμφάνιση πόνου κατά την κάμψη ή περιστροφή της σπονδυλικής στήλης. Αυξάνονται όταν μένετε σε αναγκαστική θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχει πόνος κατά την ψηλάφηση των περιστροφικών διεργασιών στη θωρακική σπονδυλική στήλη.
   • Ρινικό σύνδρομο: πόνος στους μεσοπλεύριους χώρους (κληρονομικά σημεία).
   • Σύνδρομο σπλαχνικού: δυσλειτουργία των κοιλιακών οργάνων με βλάβες στο επίπεδο των θωρακικών σπονδύλων V-XII. Εκδηλώνεται σε πόνο στη ζώνη, βαρύτητα στο δεξιό υποχόνδριο, καούρα.

Κλινικά συμπτώματα ανάλογα με τον βαθμό βλάβης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης:

* Η ήττα των νευρικών διεργασιών στη θωρακική οστεοχόνδρωση συμβαίνει με την εμφάνιση οστεοφυτών - οστικών εξελίξεων στους σπονδύλους. Αυτό οφείλεται στο ποσοστό καταστροφής. Επομένως, τα ακόλουθα συμπτώματα δεν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της νόσου.

• Παραμόρφωση της νευρικής διαδικασίας στα επίπεδα Th2 και Th3. Η βλάβη στο καρδιαγγειακό σύστημα συμβαίνει με την εμφάνιση καρδιακών αρρυθμιών και στεφανιαίας νόσου. Τα συμπτώματα χρόνιου πόνου σε θώρακα ψευδώνυμα μπορούν να προκαλέσουν δυσλειτουργία οργάνου του καρδιαγγειακού συστήματος.
• Ήττα σε επίπεδα Rh4-Rh5. Όργανα με κατεστραμμένες νευρικές ίνες: πλευρίτιδα και βρογχίτιδα, πνευμονία, βρογχικό άσθμα.
• Th5-Th6: Οι χολικοί αγωγοί και η χοληδόχος κύστη επηρεάζονται. Η απορρόφηση των λιπών στο σώμα μειώνεται.
• Th6-Th7: επηρεάζει την περιοχή του ήπατος και του ηλιακού πλέγματος. Η λειτουργία της ηπατοβολικής οδού είναι μειωμένη.
• Th7-Th8: Το στομάχι επηρεάζεται. Κύριες παθολογίες: ελκώδεις αλλοιώσεις του δωδεκαδακτύλου και του στομάχου, δυσπεψία και γαστρίτιδα.
• Th8-Th9: αλλαγές στη λειτουργία του δωδεκαδακτύλου και του παγκρέατος. Εκδηλώσεις: δωδεκαδενίτιδα, παγκρεατίτιδα και χαλαρά κόπρανα.
• Th9-Th10: βλάβη στα νευρικά κύτταρα των εσωτερικών οργάνων (σπλήνα και διάφραγμα). Εμφανίζονται λόξυγγες και αναπνευστικά προβλήματα.
• Th10-Th11: επηρεάζονται τα επινεφρίδια. Η δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος μειώνεται και εμφανίζονται αλλεργίες.
• Th11-Th12: Η λειτουργία των νεφρών είναι μειωμένη, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό πυελονεφρίτιδας και ουρολιθίαση.
• Th12-L1 (επίπεδο του πρώτου οσφυϊκού σπονδύλου). Τα νεφρά και οι ουρητήρες έχουν υποστεί ζημιά. Αυτό οδηγεί σε δυσουρία - προβλήματα ούρησης.

Διάγνωση θωρακικής οστεοχόνδρωσης

Εάν υποψιάζεστε οστεοχόνδρωση, μπορείτε να επικοινωνήσετε με έναν θεραπευτή ή νευρολόγο.

Ο ασθενής εξετάζεται με την καταγραφή όλων των κλινικών δεδομένων. Κατά τον σχηματισμό των σταδίων 2-3, ο σκελετός υφίσταται σημαντική παραμόρφωση. Πρέπει να ληφθεί ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό για τον ακριβή προσδιορισμό ή τον αποκλεισμό των παραγόντων που οδηγούν στο σχηματισμό θωρακικής οστεοχόνδρωσης.

Η πρώτη διαγνωστική μέθοδος είναι η ακτινογραφία. Περαιτέρω μελέτες θα πραγματοποιηθούν βάσει των δεδομένων του ιατρικού ιστορικού και της ανάγκης για διαφορική διάγνωση.
Κάθε γιατρός μπορεί να εξετάσει πρώτα τον ασθενή. Το κύριο πράγμα είναι να έχουμε ένα ικανό και πλήρες ιατρικό ιστορικό. Αυτό σας επιτρέπει να προσδιορίσετε με ακρίβεια την αιτιολογία της νόσου και να επιλέξετε ένα σχήμα θεραπείας. Θεραπευτής, νευρολόγος, ρευματολόγος συμμετέχουν στη θεραπεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης. Απαιτείται διαβούλευση με έναν τραυματία σε περίπτωση τραυματικών επιδράσεων στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης.

• Εξέταση ακτινογραφίας στο στήθος σε δύο προβολές. Σας επιτρέπει να προσδιορίσετε την παρουσία και το μέγεθος των οστεοφυτών, να καθορίσετε τα περιγράμματα και το ύψος των μεσοσπονδύλιων δίσκων και να εντοπίσετε αλλαγές στο σχήμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
• Η δισκογραφία επιτρέπει τη μελέτη της δομής του πυρήνα του πυρήνα με τη χρήση μέσων αντίθεσης.
• Η υπολογιστική τομογραφία χρησιμοποιείται για την απεικόνιση νευρικών ινών, μυών, συνδέσμων και αρθρώσεων.
• Η ηλεκτρομυογραφία επιτρέπει τη διαφορική διάγνωση σε νευρολογικές ασθένειες.
• Ενδοσκοπικές διαγνωστικές μέθοδοι μπορούν να συνταγογραφηθούν για την εξέταση του κυκλοφορικού και του πεπτικού οργάνου.
• Γίνεται EKG για τον προσδιορισμό της αιτιολογίας της καρδιαγγειακής νόσου.
• Ηλεκτροεγκεφαλογραφία - χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των παθολογιών του νευρικού συστήματος.

Διαφορική διάγνωση

Η θωρακική οστεοχόνδρωση πρέπει να διακρίνεται από διάφορες ασθένειες.

• Ανωμαλίες στο σχηματισμό της σπονδυλικής στήλης, τραύμα, όγκο, φλεγμονή. Υπάρχουν πολλές επιλογές για αυτές τις παθολογίες. Για παράδειγμα, μια επιπλέον συγγενής διαδικασία, μετατόπιση ή σύντηξη των σπονδύλων (σπονδυλολίσθηση), οστεομυελίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλα.
• Βλάβη στο μυοσκελετικό σύστημα (διάφορα μήκη των κάτω άκρων, μυϊκοί σπασμοί, μυϊκή φλεγμονή και άλλα).
• Δεν σχετίζεται με βλάβη στο μυοσκελετικό σύστημα, αλλά παρόμοια σε συμπτώματα ασθενειών των εσωτερικών οργάνων. Συγκεκριμένα, παγκρεατίτιδα, φλεγμονή των άκρων, έλκη του στομάχου, στεφανιαία νόσος, στηθάγχη, πλευρίτιδα.
• Διαταραχές που μοιάζουν με νεύρωση, σε συνδυασμό με περιπλανώμενο πόνο με αυξημένη κόπωση, ευερεθιστότητα, αλλαγές στη διάθεση.

Οστεοχόνδρωση του μαστού και ισχαιμική καρδιακή νόσο

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να διεξαχθεί μια κατάλληλη διαφορική διάγνωση με τις πιο παρόμοιες παθολογίες. Ο πόνος του σπονδυλικού θώρακα και ο πόνος της στεφανιαίας αρτηρίας (IHD) έχουν ορισμένες διαφορές που επιτρέπουν την ακριβή διάγνωση.

Η φύση του πόνου: με τη νόσο της στεφανιαίας αρτηρίας, έχει έναν καίγοντας και περιοριστικό χαρακτήρα, συνοδευόμενο από φόβο θανάτου.

Σύμφωνα με τη διάρκεια του πόνου:

• IHD: Βραχυπρόθεσμη επίθεση μέσα σε λίγα λεπτά.
• Η οστεοχόνδρωση στο στήθος χαρακτηρίζεται από μείωση ή επίμονο πόνο, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν εξαφανίζεται καθώς προχωρά η μέρα.

Αλλαγή στάσης:

• Στην ισχαιμική καρδιακή νόσο, η σοβαρότητα και η ένταση του πόνου δεν ποικίλλει ανάλογα με τη σωματική δραστηριότητα.
• Στην περίπτωση του θωρακικού πόνου, ακόμη και σχετικά μικρές κινήσεις προκαλούν αυξημένο πόνο ή την εμφάνιση νέας επίθεσης.

Απάντηση στη σωματική δραστηριότητα:

• Με ισχαιμική καρδιακή νόσο, ο πόνος εμφανίζεται με σωματική άσκηση και σταματά σε ηρεμία.
• Η θωρακική αλγία, από την άλλη πλευρά, εξασθενεί, αλλά δεν σταματά στην ειρήνη.

Κοπή για λήψη φαρμάκων:

• Σε περίπτωση ισχαιμικής προσβολής, ο πόνος ανακουφίζεται ελαφρώς με τη λήψη νιτρικών.
• Η θωρακική αλγία ανακουφίζεται με τη χρήση αναλγητικών.

Επίδραση φυσικοθεραπευτικών παραγόντων και χειροκίνητης θεραπείας:

• Στην ισχαιμική καρδιακή νόσο, οδηγεί σε ασταθή και ελαφρά βελτίωση.
• Με την οστεοχόνδρωση, υπάρχει μια σημαντική θετική δυναμική στην κατάσταση του ασθενούς.

Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης του μαστού

Η οστεοχόνδρωση αντιμετωπίζεται από νευρολόγο.

Προκειμένου να οργανωθεί μια κατάλληλη θεραπεία, είναι απαραίτητο πρώτα να δημιουργηθούν οι αιτιολογικές προϋποθέσεις. Ο εντοπισμός της αιτίας της παθολογίας σας επιτρέπει να επιλέξετε το σωστό θεραπευτικό σχήμα.

Τα παρασκευάσματα για την αναγέννηση του οστικού ιστού επιλέγονται λαμβάνοντας υπόψη όλα τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του σώματος. Συνιστάται να διευκρινίσετε εκ των προτέρων τη συγκέντρωση κολλαγόνου και ελαστάνης στο σώμα. Κατά την επιλογή ενός θεραπευτικού σχήματος, λαμβάνονται υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του οργανισμού.

Πρότυπο θεραπευτικό σχήμα

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου στο στήθος που προκαλείται από φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Αυτό αυξάνει τον όγκο κίνησης του θώρακα καθώς και το εύρος κίνησης της θωρακικής σπονδυλικής στήλης.

Φάρμακα που επηρεάζουν την παραγωγή ιντερλευκινών. Καθιστούν δυνατή τη διακοπή του φλεγμονώδους καταρράκτη και την ομαλοποίηση της ισορροπίας των ενζύμων που καταστρέφουν τις θήκες μυελίνης των νεύρων.

Χρησιμοποιούνται επίσης αντισπασμωδικοί παράγοντες.

Οι βιταμίνες Β βοηθούν στη διακοπή της φλεγμονής στα προσβεβλημένα νεύρα.

Τα παρασκευάσματα που διατηρούν τη συγκέντρωση κολλαγόνου και ελαστάνης σάς επιτρέπουν να συγκρατήσετε υγρό στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Αυτό αυξάνει την ελαστικότητα των ιστών και αποτρέπει περαιτέρω εκφυλισμό.

Ορμονικά (στεροειδή) φάρμακα. Έχουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, αλλά χρησιμοποιούνται μόνο σε οξύ θωρακικό πόνο, καθώς επηρεάζουν αρνητικά ολόκληρο το σώμα.

Τα διουρητικά στην οξεία φάση της νόσου βοηθούν στην ανακούφιση του οιδήματος στα νευρικά άκρα. Προτιμώνται τα διουρητικά που δεν περιέχουν καλίου.

Αντιφλεγμονώδεις αλοιφές και πηκτές. Όταν τρίβετε την πληγείσα περιοχή της πλάτης, η τοπική φλεγμονώδης διαδικασία μειώνεται και εξαλείφονται τα πολύ ενεργά συμπτώματα πόνου.

μασάζ

Το θεραπευτικό αποτέλεσμα του μασάζ είναι να ανακουφίσει τις κράμπες στο μυϊκό κορσέ της θωρακικής σπονδυλικής στήλης και να ομαλοποιήσει την τοπική κυκλοφορία του αίματος.

Επίδραση των τεχνικών μασάζ:

• Απομάκρυνση της μυϊκής υπέρτασης.
• Ενίσχυση της δομής του σώματος των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

Η χρήση τεχνικών μασάζ συνδυάζεται με μια επίσκεψη στον χειροπράκτη σε συνδυασμό με ένα κανονικό σύστημα θεραπείας άσκησης.

φυσικοθεραπεία

Βελονισμός. Εξαλείφει ή μειώνει τους μυϊκούς σπασμούς και επίσης μειώνει τα συμπτώματα του πόνου.

Χειροκίνητη θεραπεία. Σας επιτρέπει να μεταφέρετε τη συστηματική κυκλοφορία στον μεσοπλεύριο χώρο σε κανονική κατάσταση. Αυτό προϋποθέτει την παροχή θρεπτικών ουσιών στους ιστούς, βελτιώνει τον τροφισμό τους και διεγείρει την παροχή οξυγόνου στο αίμα.

Διατροφή για οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης

Η συμμόρφωση με ορισμένες διατροφικές αρχές θα σας επιτρέψει να έχετε το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

• Συνιστούμε τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Β, Γ και Ε (λαχανικά, ξηροί καρποί, δημητριακά).
• Ωμέγα-3, 6 λιπαρά οξέα στα ψάρια.
• Τα διεγερτικά της αναγέννησης ιστού χόνδρου με τη μορφή συμπληρωμάτων διατροφής επιτρέπουν τη διατήρηση της αντοχής των ιστών και τη διατήρηση της ελαστικότητας των δομών των ιστών.

Επιπλοκές

Κατά τη διάγνωση της θωρακικής οστεοχόνδρωσης, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο πιθανός καταρράκτης πιθανών παθολογιών οργάνων που αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου.

• Βλάβη στο καρδιαγγειακό σύστημα: Το σύνδρομο επίμονου πόνου οδηγεί στην αποσταθεροποίηση της ανταλλαγής ιόντων του καρδιακού μυός, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου.
• Λειτουργικές διαταραχές των κοιλιακών οργάνων: στομάχι, δωδεκαδάκτυλο, πάγκρεας. Αυτό οφείλεται στα υψηλά επίπεδα συνδρόμου αδρεναλίνης και επίμονου πόνου, το οποίο οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα VIP (αγγειοεντερικά πεπτίδια).
• Η δυσκινησία της χοληδόχου κύστης δικαιολογείται από την αύξηση της λιθογονικότητας της χολής στο πλαίσιο μιας χρόνιας φλεγμονώδους διαδικασίας.

Με την τακτική τήρηση των αρχών της θεραπείας, του συστήματος θεραπείας κίνησης, της διατήρησης της στάσης του σώματος και της εξάλειψης των παραγόντων κινδύνου, η πορεία της νόσου μειώνεται σε οπισθοδρόμηση. Η πρόγνωση θεωρείται ευνοϊκή εάν η παθολογία δεν αναπτυχθεί περαιτέρω και η ασθένεια δεν εκδηλώνεται ενεργά.

προφύλαξη

• Εξάλειψη της υποδυναμίας, θεραπευτικές ασκήσεις. Επιλέγονται ασκήσεις αντοχής, κάθετα φορτία με μετατόπιση, τέντωμα της σπονδυλικής στήλης.
• Όταν οδηγείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα, η επιλογή ειδικών ασκήσεων για χαλάρωση του μυϊκού πλαισίου.
• Άντληση των μυών της θωρακικής σπονδυλικής στήλης. Υπάρχει τόσο ένα σύμπλεγμα θεραπείας άσκησης όσο και η χρήση μυοδιέγερσης όταν δεν είναι δυνατή η ανεξάρτητη εκπαίδευση.
• Οργάνωση του χώρου εργασίας: Η πλάτη του καθίσματος εργασίας πρέπει να στηρίζει τη σπονδυλική στήλη. Για να μην αυξηθεί το φορτίο στη σπονδυλική στήλη, θα πρέπει να ζεσταίνετε κάθε 30 λεπτά με τη μορφή τεντώματος ή περπατήματος. Αυτό συμβαίνει επειδή η καθιστή θέση δίνει μεγαλύτερη πίεση στην σπονδυλική στήλη.
• Σωστή θέση της σπονδυλικής στήλης τη νύχτα: αγοράστε ορθοπεδικά αξεσουάρ για ύπνο. Μια εντελώς άκαμπτη επιφάνεια δεν είναι ορθολογική λόγω παραβίασης των φυσιολογικών καμπυλών της σπονδυλικής στήλης.
• Συμμόρφωση με τις εργονομικές αρχές: μην σηκώνετε βάρη που θα μπορούσαν να τραυματίσουν τη σπονδυλική στήλη.
• Σχηματίζοντας τη σωστή στάση.
• Βελτιστοποίηση της ροής του αίματος και της λέμφου μέσω ενός συστήματος ραγάδων ή της χρήσης ειδικών διαδικασιών (πιεθοθεραπεία).