Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του αστραγάλου;

Ο αστράγαλος τραυματίζεται συχνά ως αποτέλεσμα του μεγάλου στρες. Μια διάγνωση όπως η οστεοαρθρίτιδα στον αστράγαλο δεν είναι ασυνήθιστη. Τοποθετείται ανεξάρτητα από την ηλικία και το φύλο του ασθενούς. Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του αστραγάλου και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Τι είναι αυτό?

Ο αστράγαλος υφίσταται τεράστια καταπόνηση. Η λειτουργία του είναι να κρατά το σώμα όρθιο. Χάρη σε αυτόν, ένα άτομο περπατά και τρέχει. Όταν υπάρχει τραυματισμός στο σύστημα του αστραγάλου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ακολουθήσουμε έναν οικείο τρόπο ζωής. Τι παρεμβαίνει στο έργο του αστραγάλου;

Αρθρίτιδα αστραγάλου, τι είναι; Πρόκειται για μια χρόνια ασθένεια των αρθρώσεων που χαρακτηρίζεται από εκφυλιστική πορεία. Στον αρθρικό χόνδρο, ενεργοποιούνται μη αναστρέψιμες διαδικασίες που οδηγούν σε τεράστιες επιπλοκές.

Η αρθρίτιδα του αστραγάλου αναπτύσσεται σταδιακά. Οι υγιείς επιφάνειες των αρθρώσεων είναι ελαστικές και λείες. Προσφέρουν απορρόφηση κραδασμών σε υψηλά φορτία και ομαλή ολίσθηση κατά την οδήγηση. Στην παθολογία, ο τροφισμός των ιστών και ο μεταβολισμός διαταράσσονται. Η επιφάνεια της άρθρωσης γίνεται ανελαστική και τραχιά. Όταν κινείστε, οι χόνδροι έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, προκαλώντας φλεγμονή. Κατά την άρση βαρών, το κύριο βάρος πέφτει στα οστά, τα οποία απειλούν εκφυλιστικές ασθένειες.

Η έλλειψη θεραπείας οδηγεί σε πιο σοβαρές διαταραχές. Βλάβη στον χόνδρο και τον ιστό παρατηρείται σε 3-4 στάδια. Η αρθρική μεμβράνη φλεγμαίνει. Η άρθρωση γίνεται ασταθής. Η λειτουργία υποστήριξης παραβιάζεται. Όλες αυτές οι παραβιάσεις προστίθενται στο γεγονός ότι η μετακίνηση καθίσταται αδύνατη.

Η οστεοαρθρίτιδα (οστεοαρθρίτιδα) είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες των αρθρώσεων που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Διαλέξαμε τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του αστραγάλου. Τώρα ας μάθουμε ποια είναι η αιτία. Η αρθρίτιδα του αστραγάλου θεωρείται ασθένεια της τρίτης ηλικίας. Αυτό οφείλεται σε αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα. Ο χόνδρος γίνεται πιο λεπτός, τα οστά γίνονται ασταθή και εύθραυστα. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία, η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του αστραγάλου έχει γίνει πολύ νεότερη. Τέτοιες στατιστικές είναι απογοητευτικές, καθώς πολλοί ασθενείς αγνοούν τα πρώτα σημάδια της νόσου. Η καθυστερημένη διάγνωση απειλεί πάντα την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών.

Οι παράγοντες που προκαλούν περιλαμβάνουν:

• Εξάρθρωση?
• Μώλωπες?
• φλεγμονώδεις ασθένειες?
• Βλάβη;
• Ευσαρκία;
• διαταραγμένος μεταβολισμός ·
• αφόρητη σωματική δραστηριότητα ·
• φορώντας άβολα παπούτσια.
• Αυτοάνοσα και ενδοκρινικά νοσήματα.
• Οστεοχονδρωσία.

Κλινικά συμπτώματα

Η αρθρίτιδα του αστραγάλου αναγνωρίζεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

1. Κόποι. Είναι ήπια στην αρχή και εμφανίζεται μετά από περπάτημα ή άσκηση. Μερικές φορές όταν ένα άτομο βρίσκεται σε άβολη θέση. Καθώς η παθολογική διαδικασία εξελίσσεται, το σύνδρομο πόνου εντείνεται και ανησυχεί ακόμη και σε κατάσταση ηρεμίας.
2. Οίδημα και φλεγμονή. Αυτά τα σημάδια εμφανίζονται με φόντο τραυματισμούς και εξαρθρώσεις. Η θερμοκρασία του σώματος στην πληγείσα περιοχή αυξάνεται.
3. Κάντε κλικ. Εάν ο αστράγαλος επηρεάζεται, το κλικ είναι "στεγνό" και προκαλεί επίθεση πόνου.
4. Εξάρθρημα ή υπεξάρθρημα. Η αραίωση και η διάσπαση του ιστού του χόνδρου καθιστά την άρθρωση ασταθή. Τα οστά μπορούν να μετατοπιστούν και να πέσουν έξω από την κοινή κάψουλα. Αυτές οι αλλαγές προκαλούν κρίσεις οξέος πόνου.
5. Δυσκαμψία των αρθρώσεων. Όταν αντικαθίσταται ο χόνδρος, η οστική άρθρωση δεν λειτουργεί πλέον κανονικά, γεγονός που έχει αρνητική επίδραση στην κινητικότητά του.
6. Παραμόρφωση της άρθρωσης. Το σύμπτωμα εμφανίζεται σε 3-4 στάδια της οστεοαρθρίτιδας. Τα οστεόφυτα προκαλούν επίσης καμπυλότητα στον αστράγαλο.

Εάν εμφανιστεί οποιοδήποτε από τα συμπτώματα, συνιστάται να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια. Η θεραπεία που ξεκίνησε εγκαίρως είναι ένα βήμα προς την ανάρρωση.

Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του ποδιού και του αστραγάλου χαρακτηρίζεται από αργή εξέλιξη με σταδιακή ανάπτυξη κλινικών εκδηλώσεων για αρκετά χρόνια.

Ταξινόμηση και στάδια

Η ασθένεια αναπτύσσεται με διαφορετικούς τρόπους. Σε ορισμένους ασθενείς, αρκετά χρόνια περνούν από τα πρώτα σημάδια στο τελικό στάδιο, σε άλλους παρατηρείται η ταχεία ανάπτυξη της νόσου. Η ταχύτητα εξαρτάται από την ηλικία και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς και από την ώρα που ξεκινά η θεραπεία. Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο γίνονται ελαφρύτερα καθώς η ασθένεια εξελίσσεται.

Υπάρχουν τέσσερα στάδια της οστεοαρθρίτιδας:

1. Η πρώτη φάση συχνά περνά απαρατήρητη. Μερικές φορές η πρωινή δυσκαμψία και ο πόνος στον αστράγαλο εμφανίζονται μετά από έντονη άσκηση. Μια χαρακτηριστική κρίση μπορεί να ακουστεί όταν το πόδι κινείται. Οι παθολογικές αλλαγές δεν είναι ακόμη ορατές στις ακτίνες Χ, αλλά η καταστροφική διαδικασία του χόνδρου έχει ήδη ξεκινήσει.
2. Η πρωινή δυσκαμψία επιμηκύνεται. Χρειάζονται 20-30 λεπτά για να αναπτυχθεί ένα πόδι. Μερικές φορές εμφανίζεται χωλότητα. Μια ακτινογραφία δείχνει οστεοαρθρίτιδα του 2ου βαθμού της άρθρωσης του αστραγάλου λόγω της ανάπτυξης του οστικού ιστού, της μετατόπισης των οστών.
3. Τα συμπτώματα σε 3 στάδια είναι έντονα. Ο πόνος ανησυχεί όχι μόνο μετά από έντονη προσπάθεια, αλλά και σε ηρεμία. Είναι δύσκολο για έναν ασθενή να περάσει χωρίς φάρμακα για τον πόνο. Η χωλότητα αυξάνεται. Μπορεί να απαιτούνται πατερίτσες. Η προσβεβλημένη άρθρωση είναι πρησμένη και παραμορφωμένη. Οι μυς του αστραγάλου ατροφούν. Η ακτινογραφία δείχνει στένωση του αρθρικού χώρου, σχηματισμό οστεόφυτων, υπεξάρθρημα.
4. Το επίπεδο 4 είναι το πιο δύσκολο. Αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της έλλειψης θεραπείας. Ο χόνδρος καταστρέφεται, οι επιφάνειες των αρθρώσεων λιώνονται. Το περπάτημα δεν είναι πλέον δυνατό.

Με την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο, υπάρχει μια σταδιακή αλλαγή στον χόνδρο και τον οστικό ιστό των αρθρώσεων.

διάγνωση

Η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο βασίζεται σε κλινικά συμπτώματα και πληροφορίες που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια των εξετάσεων. Οι εργαστηριακές μελέτες θεωρούνται αναποτελεσματικές καθώς δεν υπάρχουν ειδικές εξετάσεις που μπορούν να ανιχνεύσουν μια παθολογία. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ύφεσης, όλοι οι δείκτες βρίσκονται στο φυσιολογικό εύρος · εάν η ασθένεια επιδεινωθεί, μια κλινική εξέταση αίματος δείχνει υψηλή περιεκτικότητα σε C-αντιδρώσα πρωτεΐνη και ESR. Αυτοί οι δείκτες υποδεικνύουν ότι η παθολογική διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει.

Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, χρησιμοποιούνται μέθοδοι:

• Ακτινογραφία;
• Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού;
• Υπερηχητικός;
• Σπινθηρογράφημα οστών.
• διαγνωστική διάτρηση της άρθρωσης.

Απλή ακτινογραφία

Η απλή ακτινογραφία είναι η πιο αξιόπιστη και αποτελεσματική μέθοδος για τη διάγνωση ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος. Η αρχή της χειραγώγησης είναι η διαφορετική απορρόφηση των ακτίνων Χ από τον μυϊκό ιστό. Οι μαλακοί ιστοί αφήνουν τις ακτίνες Χ να περάσουν, αλλά οι σκληροί ιστοί τις απορροφούν. Μια ακτινογραφία σάς επιτρέπει να διαγνώσετε τόσο την ίδια την ασθένεια όσο και τις συνέπειές της.

Η συμβατική ακτινογραφία είναι ένας τύπος εξέτασης κατά την οποία μια μικρή ποσότητα ακτίνων Χ μεταδίδεται μέσω του σώματος ενός ατόμου ή μέρους του σώματος.

Το στιγμιότυπο σας επιτρέπει να δείτε:

1. Η κατάσταση των οστικών επιφανειών στην άρθρωση.
2. Το σχήμα, το μέγεθος και η διάταξη των δομών στην άρθρωση σχετίζονται μεταξύ τους.
3. Η κατάσταση του υφάσματος.
4. Το μέγεθος του κοινού χώρου.

Αυτοί οι δείκτες θα βοηθήσουν τον γιατρό να καθορίσει τον τύπο και την έκταση της βλάβης στις αρθρώσεις. Εάν τα δεδομένα είναι ανεπαρκή, οι γιατροί θα συνταγογραφήσουν άλλες μελέτες.

Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας του αστραγάλου, γίνεται ακτινογραφία σε τρεις προβολές:

• Σελίδα;
• ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ;
• πίσω με το ένα πόδι μετακινημένο προς τα μέσα.

Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από τις ακόλουθες αλλαγές:

• Μείωση του κοινού χώρου.
• την παρουσία οστεόφυτων ·
• Αντικατάσταση χόνδρου οστού (υποχονδρική σκλήρυνση).
• μικρά κενά στο περιαρθρικό τμήμα.

Πυρηνικός μαγνητικός συντονισμός

Χρησιμοποιώντας πυρηνικό μαγνητικό συντονισμό (NMR) ως διαγνωστική μέθοδο, μπορείτε να εξετάσετε τα μέρη του σώματος που έχουν νερό σε αυτά. Η εικόνα δείχνει οστά σε πιο σκούρο χρώμα επειδή περιέχουν λιγότερο νερό, αλλά ο μυϊκός ιστός, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και τα νεύρα φαίνονται ελαφρύτερα. Με τη μαγνητική τομογραφία μπορείτε να δείτε τις μικρότερες αλλαγές στη δομή του οστικού ιστού και των αρθρώσεων. Η μελέτη συνταγογραφείται επίσης σε ασθενείς πριν από προσθετική άρθρωσης. Το YMG έχει ένα μειονέκτημα - μια υψηλή τιμή.

Στον πυρηνικό μαγνητικό συντονισμό, καταγράφεται μια αλλαγή στις ιδιότητες των μορίων υδρογόνου υπό την επίδραση ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου.

Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι μια εναλλακτική διαγνωστική μέθοδος που σας επιτρέπει να εξετάσετε προσεκτικά τη δομή των συνδέσμων του ιστού της άρθρωσης, του μυός και του χόνδρου. Με τη βοήθεια μαγνητικής τομογραφίας, ο γιατρός αξιολογεί την κατάσταση των αρθρώσεων του κάτω ποδιού. Με βάση τα δεδομένα της έρευνας, η παθολογία αποκαλύπτεται σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης.

Η διαγνωστική αρχή βασίζεται στην έκθεση σε ραδιοκύματα και ισχυρή μαγνητική ακτινοβολία. Το μαγνητικό πεδίο που χρησιμοποιείται είναι ακίνδυνο και δεν αποτελεί κίνδυνο για την υγεία.

Η μαγνητική τομογραφία αντενδείκνυται σε ψυχικές διαταραχές, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και παρουσία μεταλλικών αντικειμένων στο ανθρώπινο σώμα.

Κατά τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο, χρησιμοποιούνται κλασικές (κλειστές) μηχανές μαγνητικής τομογραφίας επειδή έχουν καλύτερη ποιότητα εικόνας. Μια μηχανή μαγνητικής τομογραφίας είναι ένας μεγάλος, κυλινδρικός σωλήνας με μαγνήτη γύρω του. Ο ασθενής ξαπλώνει σε ειδικό τραπέζι. Ο αστράγαλος στερεώνεται με ειδική σπείρα. Η διαδικασία διαρκεί 30-40 λεπτά. Η πορεία είναι απολύτως ανώδυνη. Οι ασθενείς αισθάνονται ζεστασιά στην περιοχή του κάτω ποδιού.

Υπερηχητικός

Οι υπερηχογραφικές εξετάσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην ιατρική από τη δεκαετία του 1990. Αυτή η τεχνική έχει αποδειχθεί καλά για την ακριβή διάγνωση. Εάν έχετε οστεοαρθρίτιδα στον αστράγαλο, γίνεται επίσης υπερηχογράφημα.

Σήμερα, η υπερηχογραφική εξέταση δεν έχει ιδιαίτερη σημασία στη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας, καθώς δεν επιτρέπει επαρκώς καλή εξέταση των αρθρώσεων που έχουν υποστεί βλάβη.

Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή της μελέτης δημιουργεί κύματα σε υπέρτατες συχνότητες. Τα κύματα αντανακλώνται από τον ιστό και καταγράφονται στην οθόνη. Με βάση την εικόνα που προκύπτει, ο γιατρός καθορίζει τη φύση της παθολογίας. Για να γίνει καθαρή η εικόνα στην οθόνη, χρησιμοποιείται ένα ειδικό τζελ. Εξαλείφει τα κενά αέρα και επιτρέπει στον αισθητήρα να ολισθαίνει καλύτερα.

Το υπερηχογράφημα δεν βλάπτει τον ασθενή, οπότε η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές. Τα πλεονεκτήματα του υπερήχου περιλαμβάνουν επίσης το χαμηλό κόστος και την υψηλή ακρίβειά του.

Οι ακόλουθοι δείκτες είναι σαφή σημάδια οστεοαρθρίτιδας:

• Αραίωση του χόνδρου.
• παρουσία οστικής ανάπτυξης ·
• Συσσώρευση συλλογής στην κοιλότητα της άρθρωσης (αρθρίτιδα).
• Απώλεια χώρου χόνδρου.

Σπινθηρογράφημα οστών

Το σπινθηρογράφημα είναι μια εξαιρετικά ακριβής μελέτη που μπορεί να χρησιμοποιήσει ισότοπα για τον εντοπισμό παθολογικών αλλαγών στα οστά. Οι γιατροί χωρίζουν τα κέντρα της νόσου σε "κρύα" και "ζεστά". Στην πρώτη περίπτωση, μιλάμε για ζώνες όπου δεν υπάρχουν ισότοπα. Αυτές οι περιοχές τροφοδοτούνται ελάχιστα με αίμα και δεν είναι ορατές κατά τη σάρωση. Οι «ψυχρές» περιοχές είναι μέρη που επηρεάζονται από κακοήθεις όγκους. Τα ισότοπα συσσωρεύονται γρήγορα σε "ζεστές" περιοχές και φαίνονται πολύ φωτεινά κατά τη σάρωση. Τέτοιες περιοχές υποδεικνύουν την παρουσία φλεγμονωδών διεργασιών.

Ο ρόλος του σπινθηρογράφου στην οστεοαρθρίτιδα είναι σημαντικός. Η μελέτη βοηθά στη διαφοροποίηση της οστεοαρθρίτιδας από μια σειρά άλλων καταστάσεων όταν τα κλινικά συμπτώματα είναι πολύ παρόμοια.

Στο σπινθηρογράφημα των οστών, ένα ειδικό σκεύασμα με ειδικά επισημασμένα άτομα εγχέεται στο σώμα.

Με βάση τα αποτελέσματα της σπινθηρογραφίας, ο γιατρός προετοιμάζει μια κλινική πρόγνωση και καθορίζει το θεραπευτικό σχήμα. Το μόνο μειονέκτημα της μελέτης είναι το υψηλό κόστος της. Το σπινθηρογράφημα πραγματοποιείται με ειδικό εξοπλισμό, τον οποίο δυστυχώς δεν μπορούν να αντέξουν όλα τα ιατρικά ιδρύματα.

Ενώ η ραδιενεργή σάρωση είναι μια ασφαλής πρακτική, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες αντενδείξεις:

• Εγκυμοσύνη;
• Θηλασμός;
• Λήψη φαρμάκων που περιέχουν βάριο.

Κατά την έγχυση ραδιενεργού ουσίας, ορισμένοι άνθρωποι εμφανίζουν αλλεργική αντίδραση με τη μορφή κνησμού και εξανθήματος. Αυτές οι παρενέργειες δεν είναι επικίνδυνες και θα εξαφανιστούν από μόνες τους σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Κοινή διάτρηση

Η διάτρηση της άρθρωσης είναι μια διαγνωστική διαδικασία που περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας βελόνας στην κοιλότητα της άρθρωσης για τη συλλογή αρθρικού υγρού. Αυτό το υγρό αποστέλλεται στη συνέχεια για περαιτέρω έρευνα. Με βάση τα δεδομένα που λαμβάνονται, ο γιατρός βγάζει ένα συμπέρασμα σχετικά με τη φύση της νόσου και το στάδιο της ανάπτυξής της.

Με μια πρώτη ματιά, μια διάτρηση είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά δεν είναι. Η απόσυρση υγρού από την κάψουλα της άρθρωσης απαιτεί εξαιρετική ακρίβεια στις κινήσεις του ιατρού. Το αρθρικό είναι πολύ λεπτό και η αμήχανη κίνηση το τραυματίζει. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται μια φλεγμονώδης διαδικασία. Οι μολύνσεις είναι επίσης μερικοί από τους πιθανούς κινδύνους. Η μετάδοση της λοίμωξης στην κοινή κάψουλα μέσω κακώς αποστειρωμένων οργάνων δεν είναι δύσκολη.

Η τεχνική χειραγώγησης είναι διαφορετική για κάθε άρθρωση. Όταν το εξίδρωμα της άρθρωσης αφαιρείται από τον αστράγαλο, η παρακέντηση γίνεται μπροστά μεταξύ του εξωτερικού αστραγάλου και του τένοντα του εκτείνοντα ψηφίου του μακρού μυός.

Η διαγνωστική δειγματοληψία ενδοαρθρικού υγρού επιτρέπει εργαστηριακή ανάλυση και αποκλείει τη φλεγμονώδη αρθρίτιδα.

Βασικές αρχές θεραπείας

Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του αστραγάλου, τα συμπτώματα δεν αργούν να έρθουν. Η θεραπεία ξεκινά αμέσως. Η περαιτέρω πρόγνωση εξαρτάται από ένα καλά επιλεγμένο θεραπευτικό σχήμα και την επικαιρότητα της έναρξης.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ύπουλη ασθένεια. Δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως. Στόχος της θεραπείας είναι να σταματήσει η εκφυλιστική διαδικασία και να παραταθεί η διάρκεια της ύφεσης. Για να γίνει αυτό, οι γιατροί συνταγογραφούν φάρμακα, φυσιοθεραπεία, μασάζ, θεραπευτική γυμναστική και λαϊκές θεραπείες. Εάν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις, μπορεί να αναμένεται θετική δυναμική, διαφορετικά η ασθένεια θα προχωρήσει.

Φαρμακευτική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα

Ανάλογα με το θεραπευτικό αποτέλεσμα, τα φάρμακα χωρίζονται σε διάφορες ομάδες:

1. Αντιφλεγμονώδη ή αναλγητικά. Αυτή η ομάδα φαρμάκων στοχεύει στην εξάλειψη της εστίασης της φλεγμονής και στην ανακούφιση του πόνου. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η αντιφλεγμονώδης θεραπεία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να σωθεί η άρθρωση. Τα φάρμακα αυτής της ομάδας μπορούν να παρασκευαστούν με τη μορφή δισκίων και αλοιφών.
2. Γλυκοκορτικοειδή. Αυτά τα φάρμακα συνταγογραφούνται όταν τα παραπάνω μέσα είναι αναποτελεσματικά. Κατασκευάζονται με τη μορφή ενέσιμου διαλύματος. Το φάρμακο εγχέεται απευθείας στην άρθρωση.
3. Χονδροπροστατευτικά. Σχεδιασμένο για να επιβραδύνει την καταστροφή του χόνδρου.

Το θεραπευτικό σχήμα και η δοσολογία θα επιλεγούν από το γιατρό με βάση τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, την ηλικία του ασθενούς, την παρουσία τυχόν συννοσηρών καταστάσεων και άλλους παράγοντες. Η αυτοθεραπεία είναι επικίνδυνη και συχνά επιδεινώνει την κατάσταση, καθώς πολλά από τα φάρμακα έχουν μια σειρά παρενεργειών και έχουν τις δικές τους αντενδείξεις.

Χαρακτηριστικά της ριζικής θεραπείας

Όταν η συντηρητική θεραπεία έχει αποτύχει, οι γιατροί αναγκάζονται να καταφύγουν σε μια ριζική μέθοδο θεραπείας (χειρουργική επέμβαση). Η διαδικασία υποδεικνύεται επίσης εάν:

• δευτερογενής (μετατραυματική) και πρωτοπαθής οστεοαρθρίτιδα 3-4 βαθμών.
• Οστεοαρθρίτιδα με επιπλοκές.
• συνεχής και έντονος πόνος στον αστράγαλο που εκπέμπει στο γόνατο.
• σοβαρή χωλότητα
• πάρεση και παράλυση των μυών των ποδιών.
• παραβίαση της λειτουργίας κάμψης και επέκτασης της άρθρωσης.
• Παραβίαση της υποστηρικτικής ικανότητας του ποδιού.

Η χειρουργική επέμβαση αντενδείκνυται εάν:

• ο ασθενής είναι κάτω των 12 ετών ·
• Τα συρίγγια βρίσκονται στην άρθρωση.
• ο ασθενής έχει ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, καρδιακής ανεπάρκειας ·
• Βρέθηκαν μολυσματικές ασθένειες στην περιοχή της προγραμματισμένης παρέμβασης.

Παραδοσιακή θεραπεία

Οι γιατροί πιστεύουν ότι η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας πρέπει να πραγματοποιείται αποκλειστικά υπό την επίβλεψη ειδικού, αλλά δεν αρνούνται τις ευεργετικές επιδράσεις των λαϊκών θεραπειών. Η εναλλακτική ιατρική δρα ως αποτελεσματική προφύλαξη που βοηθά στην εξάλειψη των συμπτωμάτων και στη διατήρηση της ύφεσης.

Οι λαϊκές θεραπείες είναι μάλλον συμπτωματική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του ποδιού.

Η θεραπεία στο σπίτι πρέπει να συντονίζεται με το γιατρό σας για να αποφύγετε παρενέργειες και επιπλοκές.

Οι παραδοσιακοί θεραπευτές συνιστούν τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο με:

1. Κολλιτσίδα. Πλύνετε τα φύλλα του κολλιτσίδα με σαπούνι και τρεχούμενο νερό. Εφαρμόστε τα φύλλα στο δέρμα σας με την απαλή πλευρά. Ασφαλίστε το επάνω μέρος με επίδεσμο ή μεμβράνη. Είναι καλύτερα να κρατάτε τη συμπίεση όλη τη νύχτα.
2. Θαλασσινό αλάτι. Κόψτε το αλάτι σε ένα τηγάνι. Ρίξτε το σε λινό σακουλάκι και στερεώστε το στον αστράγαλο. Κρατήστε τη σακούλα μέχρι να κρυώσει το αλάτι. Η ζεστασιά ανακουφίζει τον πόνο. Αντί για αλάτι, χρησιμοποιούνται άμμος, φακές, φαγόπυρο.
3. Πασχαλιά. Ρίξτε την τριπλή κολόνια πάνω από τα μοβ λουλούδια. Αφήστε το βάμμα να σταθεί σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για 10-14 ημέρες. Τρίψτε την πληγείσα περιοχή το πρωί και το βράδυ.
4. Κοχύλι αυγού. Αλέστε τα κοχύλια σε έναν μύλο καφέ. Πάρτε τη σκόνη που προκύπτει για ½ κουταλάκι του γλυκού. πριν το φαγητό.

Μην ξεχνάτε ότι η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες δεν πρέπει να είναι το μόνο μέτρο. Η σύνθετη θεραπεία περιλαμβάνει λήψη φαρμάκων, θεραπεία άσκησης, μασάζ, φυσιοθεραπεία, θεραπεία σπα. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, οι γιατροί καταφεύγουν σε ριζικά μέτρα - χειρουργικές επεμβάσεις.

χειρουργική επέμβαση

Οι ακόλουθοι τύποι επεμβάσεων χρησιμοποιούνται στην ιατρική για την οστεοαρθρίτιδα του ποδιού:

• αρθρόδεση της άρθρωσης.
• Αρθροσκόπηση της άρθρωσης.
• Ενδοπροσθετική.

Το Arthrodesis είναι μια επέμβαση ακινητοποίησης μιας άρθρωσης. Εκτελείται για να αποκαταστήσει το άκρο της χαμένης υποστηρικτικής ικανότητας. Το μόνο μειονέκτημα της επέμβασης είναι ότι τα οστά (κνήμη και ωτός) μεγαλώνουν μαζί, με αποτέλεσμα την ακινησία. Το Arthrodesis χρησιμοποιείται σπάνια στην ιατρική πράξη.

Η αρθροσκόπηση είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός κάνει μικρές τομές στην περιοχή της άρθρωσης και εισάγει ένα αρθροσκόπιο μέσω αυτών (ειδικός σωλήνας με εγκατεστημένη κάμερα στο τέλος). Με τη βοήθειά του, ο χειρουργός εξετάζει και αξιολογεί προσεκτικά την κατάσταση των ενδοαρθρικών δομών. Εάν είναι απαραίτητο, τμήματα της κατεστραμμένης άρθρωσης ή θρόμβων αίματος αφαιρούνται από το αρθρικό υγρό. Αυτή η χειραγώγηση είναι λιγότερο τραυματική. Το μόνο μειονέκτημα της αρθροσκόπησης είναι ότι ο κίνδυνος υποτροπής είναι πολύ υψηλός.

Η ενδοπροσθετική είναι η τελευταία λύση. Χρησιμοποιείται για προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα. Με την ενδοπροσθετική, μπορείτε να αντικαταστήσετε εν μέρει ή πλήρως την προσβεβλημένη άρθρωση. Καινοτόμες προθέσεις με εκσυγχρονισμένη μηχανική χρησιμοποιούνται ως προσθετικά προϊόντα. Η τεχνητή άρθρωση διαρκεί 10 έως 20 χρόνια.

Χαρακτηριστικά απόδοσης

Για να επιτευχθεί ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα, η φαρμακευτική αγωγή συμπληρώνεται με δίαιτα. Οι διατροφολόγοι έχουν αναπτύξει μια ειδική διατροφή για να αποτρέψουν την επιδείνωση της νόσου, παρέχοντας παράλληλα στο σώμα όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά. Η διατροφή για τους υπέρβαρους ασθενείς παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Δεδομένου ότι η παχυσαρκία είναι ένας από τους λόγους ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας, η διόρθωση βάρους αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας.

Ο ασθενής πρέπει να επανεξετάσει μερικές από τις καθημερινές του συνήθειες που συμβάλλουν και προκαλούν την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας του ποδιού.

Οι διατροφολόγοι συνιστούν να τηρείτε τις ακόλουθες διατροφικές συνθήκες:

1. Τρώτε συχνά και σε μικρές μερίδες.
2. Πίνετε τουλάχιστον 2 λίτρα υγρά την ημέρα.
3. Αποφύγετε τα γλυκά και το αλάτι.
4. Το τελευταίο γεύμα είναι το αργότερο στις 6: 00 μ. μ.
5. Τα πιάτα μπορούν να ψηθούν στον ατμό, να βράσουν ή να ψηθούν.

Το κύριο καθήκον της δίαιτας στην οστεοαρθρίτιδα είναι μια ισορροπημένη και εμπλουτισμένη διατροφή. Η νηστεία αποκλείεται. Οι σκληρές δίαιτες και ο καθαρισμός του σώματος κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Το ασβέστιο αποβάλλεται από το σώμα, το οποίο είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση του χόνδρου. Ένας διατροφολόγος θα σας βοηθήσει να συνθέσετε μια καθημερινή διατροφή.

Με οστεοαρθρίτιδα, μπορούν να καταναλωθούν δημητριακά, ζυμαρικά, γαλακτοκομικά προϊόντα, τυρί, όσπρια, λαχανικά, φρούτα, ψωμί σίκαλης, αποξηραμένα φρούτα, ξηροί καρποί, ψάρι, κρέας πουλερικών. Απαγορεύονται τα βαριά και λιπαρά συνοδευτικά, χρωματιστά και αρωματικά τρόφιμα καθώς και τουρσιά, μαρινάδες, καπνιστό κρέας, λιπαροί ζωμοί, αρτοσκευάσματα, μπαχαρικά, σάλτσες, σοκολάτα, παγωτό, καφές και αλκοόλ.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας

Για να αποφύγετε την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας στον αστράγαλο, οι γιατροί συνιστούν τη λήψη προληπτικών μέτρων:

• φορέστε άνετα παπούτσια χωρίς τακούνια.
• τηρείτε μια δίαιτα και πίνετε αρκετά υγρά.
• λαμβάνετε εποχιακά συμπλέγματα βιταμινών και μετάλλων.
• Περιλούω;
• Περπατήστε περισσότερο στον καθαρό αέρα.
• εξαλείψτε το υπερβολικό φορτίο στα πόδια.
• Αποφύγετε την υποθερμία.
• να εξεταστεί έγκαιρα από γιατρό.

Εάν έχετε οστεοαρθρίτιδα, συνιστάται να διορθώσετε τον τρόπο ζωής σας:

1. Να απορρίψει τις κακές συνήθειες. Έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί συμφόρηση αίματος στον ιστό και επιταχύνει την καταστροφή του χόνδρου.
2. Κάντε μια σειρά ασκήσεων για να ζεστάνετε τον αστράγαλο.

πρόβλεψη

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια προοδευτική ασθένεια. Χωρίς θεραπεία, οδηγεί σε μη αναστρέψιμες συνέπειες και πλήρη ακινησία της άρθρωσης. Η έγκαιρη διάγνωση της παθολογίας σας επιτρέπει να εγκαταλείψετε τα ριζοσπαστικά μέτρα. Τα φάρμακα μπορούν να αναστείλουν την παθολογική διαδικασία και να ανακουφίσουν την κατάσταση του ασθενούς. Ο αγώνας κατά της νόσου στα αρχικά της στάδια προχωρά χωρίς επιπλοκές.