Οστεχονδρισμός της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης - Σημάδια, διάγνωση και θεραπεία

Η οστεοχονδρία είναι μια κοινή ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος. Η οσφυϊκή σπονδυλική στήλη είναι πιο ευαίσθητη σε τραυματισμούς λόγω της καλής κινητικότητας. Η επιταχυνόμενη φθορά του ιστού του χόνδρου συμβαίνει σε συνδυασμό με χαμηλό τρόπο ζωής, ο οποίος τελικά οδηγεί σε οστεοχονδρία σε συνδυασμό με χαμηλό τρόπο ζωής.

Θα πρέπει να ξέρετε πώς να αναγνωρίσετε τα πρώτα σημάδια για να λάβετε εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη εγκαίρως.

Σύντομες πληροφορίες σχετικά με την οστεοχονδρία της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Ο πόνος στην πλάτη είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα ασθενών με τραυματισμό. Το δεύτερο όνομα του συνδρόμου είναι η ραχιαία των μεσοσπονδύλων δίσκων. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κατά μέσο όρο 8 από τους 10 ανθρώπους στη ζωή τους παραπονούνται τουλάχιστον μία φορά για δυσφορία στην οσφυϊκή ζώνη. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών που είδαν τον γιατρό, το σύνδρομο του πόνου αποκτά έναν επίμονο παθολογικό χαρακτήρα που προκαλεί σοβαρά συμπτώματα και οδυνηρές ασθένειες στον ασθενή. Ο πόνος στην πλάτη δεν μπορεί μόνο να προκαλέσει φυσική αγωνία, αλλά και να προκαλέσει ψυχική αστάθεια.

Δεδομένου ότι ο ιστός του χόνδρου χάνει τη δύναμη και την ελαστικότητά του, αρχίζει σταδιακά λεπτότερες και καταρρέουν. Ως αποτέλεσμα, οι ρωγμές εμφανίζονται σε ινώδεις δακτυλίους των μεσοσπονδύλων δίσκων. Με την πάροδο του χρόνου, ο δακτύλιος ινών εκτείνεται υπό πίεση, προεξέχει, αυξάνεται και διαλύει. Εάν το περιεχόμενο του ινώδους δακτυλίου είναι ένας πυρήνας χαρτοπολτού, βγαίνει, σχηματίζεται μια κήλη. Για το λόγο αυτό, η οστεοχονδρία αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης τέτοιων εντυπωσιακών επιπλοκών.

Τις αιτίες της εμφάνισης της νόσου

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οστεοχονδρία έχει κληρονομική φύση. Έχει αποδειχθεί ότι όταν οι άμεσοι συγγενείς υπέφεραν από εκφυλιστικές ασθένειες του συστήματος κινήσεων, τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν παθολογίες της σπονδυλικής στήλης πιο συχνά.

Άλλες περιπτώσεις έχουν εξωστρεφούς λόγους:

1. Διατηρώντας μια ακατάλληλη στάση.
2. Υπερβολική υπέρταση των μυών σε σχέση με μεγάλη σωματική άσκηση στην εργασία ή στον αθλητισμό.
3. Λάθος και συχνή άρση βαρών.
4. Ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους είναι η υποθετική. Η έλλειψη κίνησης και η ελάχιστη σωματική δραστηριότητα συχνά οδηγεί σε προβλήματα με τη σπονδυλική στήλη παρά στον αθλητισμό.
5. Οι προηγούμενες μεταδιδόμενες φλεγμονώδεις λοιμώξεις - φυματίωση ή οστεομυελίτιδα, συμβάλλουν στην εκδήλωση εκφυλιστικών διεργασιών στη σπονδυλική στήλη. Σε αυτή την περίπτωση, η οστεοχονδρία θα έχει μεταδοτική φύση και επιπλοκή.
6. Η ορμονική περεστρόικα μπορεί να προκαλέσει μια οσφυϊκή ιερή οστεοχονδρία. Αυτό το φαινόμενο συνδέεται συχνότερα με ορισμένους χρόνους ηλικίας. Ένα κοινό παράδειγμα είναι να εισέλθουμε στην εμμηνόπαυση. Μετά το τέλος των μηνιαίων κύκλων, μια γυναίκα έχει μείωση των σεξουαλικών στεροειδών ορμονών, πράγμα που σημαίνει ότι το ασβέστιο απορροφάται πρακτικά από το σώμα. Τα αποθέματα στα οστά πλένονται εντατικά. Εάν δεν βάζετε μια γυναίκα στο GZT, δεν θα κερδίσει μόνο την οστεοχονδρία της κάτω πλάτης, αλλά και την οστεοπόρωση. Ο κίνδυνος οστεοχονδρισμού αυξάνεται με τη συχνή χρήση συνθετικών γλυκοκορτικοστεροειδών. Ο κίνδυνος αυξάνεται με έλλειψη διατροφής κατά τη διάρκεια της εφηβείας, με σωματική άσκηση σε συνδυασμό με σκληρή διατροφή και σε γήραση.
7. Η παρουσία συγγενών παθολογιών της κορυφογραμμής, συμπεριλαμβανομένης της ανωμαλίας του τροπισμού.
8. Επίπεδη πόδια και σκολίωση.
9. Η αδύναμη δομή των οστών που προκαλείται από έλλειμμα διατροφής ή στο πλαίσιο της αμηνόρροιας στις γυναίκες.
10. Γεννήθηκε η φθορά των σπονδυλωτών και των αρθρώσεων.
11. Η προωθητική υπερκινητικότητα της κινητής σπονδυλικής στήλης, η οποία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού.
12. Αδύναμοι κοιλιακοί μύες.
13. Η παρουσία σπάνιων παθολογιών, συμπεριλαμβανομένου ενός σφιχτού καναλιού της σπονδυλικής στήλης, μιας περιφερειακής σύντηξης, ενός σπονδυλολιστή, της ογκολογίας ή του όγκου της σπονδυλικής στήλης, της νευρομυοσίτιδας.
14. Η παρουσία ενδοκρινικών διαταραχών - η παχυσαρκία και ο μη αντισταθμισμένος υποθυρεοειδισμός.
15. Προηγουμένως, τραυματισμοί στην κορυφογραμμή, τους συνδέσμους, τις αρθρώσεις και τους τένοντες που υπέστησαν.
16. Κακή δύναμη και συχνό ψυχο -συναισθηματικό άγχος.
17. Οι εκφυλιστικές αλλαγές ηλικίας.

Υπάρχουν επίσης ορισμένες ομάδες κινδύνου που σχετίζονται με επιβλαβείς επαγγελματικές δραστηριότητες. Παραδείγματα περιλαμβάνουν κατασκευαστές, μετακινούμενες εταιρείες, επιστήμονες υπολογιστών, σερβιτόρους, εκπαιδευτικούς. Προκειμένου να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο τέτοιων ασθενειών, πρέπει να διανείμετε σωστά το φορτίο στο πίσω μέρος και να αντιμετωπίσετε τη σύγχρονη σωματική δραστηριότητα.

Συμπτώματα οσφυϊκής οστεοχονδρισμού

Η ασθένεια έχει πολλά συμπτώματα, οπότε είναι απαραίτητο να επισημανθεί η ταξινόμηση ανάλογα με τον τύπο του πόνου:

1. Ισχαιμικό σύνδρομο Που σχετίζονται με τη συμπίεση των αρτηριών που ρέουν μέσω των σπονδύλων. Ως αποτέλεσμα της εμφάνισης, μια συνεχιζόμενη επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος, στην οποία διαταράσσεται η δίαιτα στα κάτω άκρα. Είναι δυνατόν να αυξηθεί η αρτηριακή πίεση.
2. Σύνδρομο Vertack σε σχέση με παραμορφώσεις που εμφανίζονται στα νεύρα και στα αγγεία. Με μεγαλύτερες αρνητικές επιδράσεις, αλλαγές στη στάση, η πλάτη κλίνει, τα εργαλεία αλλάζουν και οι μύες χωρίς σωματική δραστηριότητα είναι ατροφία. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής αρχίζει να έχει έντονο πόνο.
3. Στατικό σύνδρομο. Οι σπόνδυλοι αναπτύσσουν παθολογική κινητικότητα που μπορεί να συμβεί στην Κύφωση ή την Λόρδωση. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της παθολογίας, η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται σταδιακά, καθώς εκτός από την καμπυλότητα στους σπονδύλους, η ψευδή μυϊκή σταθεροποίηση εμφανίζεται στις πληγείσες περιοχές. Οι συνέπειες ενός στατικού συνδρόμου - η πλάτη είναι στριμμένη και ένα άτομο δεν μπορεί πλέον να το ισιώσει μόνο του.
4. Νευρολογικό σύνδρομο σε σχέση με τη σύσφιξη των ριζών των νεύρων. Όταν εμφανιστεί η πίεση του νεύρου, η ευαισθησία του ασθενούς μειώνεται, μπορεί να εμφανιστεί η εμφάνιση αδυναμίας στα άκρα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η παράλυση, τα ρίγη και η πλήρης απώλεια αγωγιμότητας καθορίζονται στο πλαίσιο της βλάβης των νευρικών ινών.

Τα γενικά συμπτώματα της οστεοχόνους της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνουν τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

1. Σοβαρός πόνος στο τέλος της πλάτης, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, με πιθανή επιστροφή στο ιερό.
2. Με την ανάπτυξη του ριζοσπαστικού συνδρόμου, υπάρχει έντονος πόνος που δίνει τα κάτω άκρα των άκρων. Τα πόδια συνήθως αλιεύουν κράμπες. Υπάρχει κώφωση και παραισθησία στα δάχτυλα. Ο πόνος δίνει τα χέρια λιγότερο συχνά.
3. Η ακτινοβολία του πόνου των νεφρών είναι δυνατή. Ο ασθενής μπορεί να διαμαρτυρηθεί για προβλήματα από το σύστημα ούρων που δεν επιβεβαιώνεται κατά τη διάρκεια της διάγνωσης.
4. Ο ασθενής βασανίζεται από ένα κακό όνειρο επειδή είναι άβολο στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
5. Ο ασθενής αισθάνεται ένταση και κόπωση στην οσφυϊκή περιοχή.
6. Εάν γυρίσετε την πλάτη και τις τάσεις σας, η ακαμψία και η ένταση μπορεί να γίνει αισθητή.
7. Τα Feets εμφανίζονται τακτικά στο πίσω μέρος.
8. Μετά από ελαφρά σωματική δραστηριότητα, ο ασθενής αισθάνεται σοβαρή κόπωση. Υπάρχει επίσης χρόνια κόπωση στην καθημερινή ζωή.
9. Με την περαιτέρω εξέλιξη της νόσου, ο ασθενής έχει πόνο στην οσφυϊκή περιοχή.
10. Τα άκρα συχνά γίνονται κωφοί και ο ασθενής έχει συχνά μια παθολογική κρίση στην πλάτη.
11. Παραβίαση της λειτουργίας του κινητήρα λόγω συμπτωμάτων στο τέλος της πλάτης.
12. Μυϊκές κράμπες και κράμπες.
13. Ζάλη και πονοκέφαλος.
14. Μείωση του τόνου των μυών της πλάτης και των κάτω άκρων.

Όλα τα παρόμοια συμπτώματα απαιτούν τον γιατρό. Υπάρχουν επίσης ορισμένα σημάδια που σχετίζονται με το φύλο. Οι άνδρες έχουν προβλήματα στον τομέα των γονιδίων που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ισχύ. Οι γυναίκες έχουν σοβαρό πόνο στο περίνεο και τη λεκάνη, γεγονός που υποδεικνύει επίσης βλάβη στις νευρικές απολήξεις. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, τα εσωτερικά όργανα είναι πρόπτωση, συμπεριλαμβανομένης της μήτρας και των συνημμένων. Αυτό οφείλεται σε ισχυρές ατροφικές διεργασίες στους μύες που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη.

Ποικιλίες συνδρόμων και συμπτωμάτων οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης

Μέσω του τύπου και της φύσης του πόνου, τέτοιες παθολογικές καταστάσεις μοιράζονται:

1. οσφυαλγία - Χαρακτηρίζεται από μια οξεία κατάσταση. Τα χαρακτηριστικά σημάδια είναι η αδυναμία μετακίνησης από τον πόνο που εμφανίζεται στο φόντο των μπάσταδων. Αυτή η κατάσταση αναπτύσσεται συχνότερα στο φόντο της ατροφίας των μυών, των τραυματισμών, των ριζών των νεύρων και των μεσοσπονδύλων δίσκων.
2. Οσφυϊκή οσφυαλγία - Παθολογία, η οποία χαρακτηρίζεται από μακρύ και οδυνηρό πόνο. Η Lumbalgia είναι πιο συχνή στο πλαίσιο της οστεοχονδρισμού, της κήλης, του σπονδυλίου ή του μολύβδου. Το σύνδρομο είναι πιο κοινό.
3. Ισχιαλγία. Αυτός ο τύπος συνδρόμου του πόνου είναι χαρακτηριστικό της οσφυϊκής ζώνης. Το σύνδρομο συχνά συγχέεται με τον Ishias, το οποίο χαρακτηρίζεται από πόνο που προκαλείται από μια σύσφιξη των νεύρων ριζών. Το σύνδρομο του πόνου συνδέεται συχνότερα με τη σύσφιξη του ισχιακού νεύρου, το οποίο επιδεινώνει σημαντικά την κινητικότητα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο ασθενής δεν μπορεί συνήθως να λυγίσει επειδή η κινητικότητα της οσφυϊκής περιοχής επιδεινώνεται. Είναι επίσης δύσκολο να τρέξει και να καθίσει κανονικά. Η σύσφιξη του ισχιακού νεύρου οδηγεί σε μια άλλη δυσάρεστη επιδείνωση - κράμπα του αχλαδιού με επικεφαλής τα αχλάδια. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο έχει πλάνα από πίσω στους μυς των μοσχαριών που ρέουν μέσα από το μηρό. Το μάθημα παραλύεται, οι κάλτσες των ποδιών στρέφονται προς τις πλευρές και στους γλουτούς αισθάνονται πόνο όταν περπατούν, τρέχουν και κάθονται. Απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της θεραπείας.
4. Δισκομικές αλλαγές Συνδέεται με την πρόοδο της ραχοπαθητικής. Το πρώτο σημάδι αυτής της επιδείνωσης είναι η απώλεια ευαισθησίας και κώφωσης στα κάτω άκρα. Η πλάτη, οι γλουτοί, οι γοφοί και η κάτω κοιλιά υποφέρουν. Όλες αυτές οι ζώνες διεισδύονται από σταθερά συμπτώματα. Με σοβαρή επιδείνωση, υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονώδους διαδικασίας - θερμοκρασία σώματος, η αδυναμία εμφανίζεται στο σώμα, συμβαίνει ακράτεια στα ούρα. Ο ασθενής επιδεινώνει επίσης την όρεξη, η οποία οδηγεί σε μείωση του σωματικού βάρους. Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται επίσης ολοκληρωμένη προσέγγιση κατά τη θεραπεία της νόσου.
5. Ριζοπάθεια Συσχετίζεται επίσης με τον περιορισμό των κινητικών δεξιοτήτων της σπονδυλικής στήλης και του σφιγκτήρα των νευρικών τερματισμών. Ως αποτέλεσμα της εμφάνισης αυτού του τύπου συνδρόμου του πόνου, ο ασθενής αισθάνεται πόνο στο κάτω σώμα, μείωση ή παραβίαση των αντανακλάσεων του κινητήρα. Υπάρχει επιδείνωση της κινητικότητας των αρθρώσεων και μια μείωση του μυϊκού τόνου σε ένα υπόβαθρο συμπίεσης λόγω ριζοσπαστίτιδας.

Όλα τα σύνδρομα πόνου που αναφέρονται παραπάνω απαιτούν επείγουσα θεραπεία, ξεκινώντας από τα πρώτα στάδια των εκδηλώσεων. Στην πραγματικότητα, η παθολογία έχει επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που οδηγεί την πορεία της νόσου σε μια ισχυρή επιδείνωση της ποιότητας ζωής.

Οστεχονδρισμός της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης - Στάδια ανάπτυξης

Η γενική ταξινόμηση της νόσου στα γήπεδα περιλαμβάνει τέτοια αναπτυξιακά επίπεδα οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης:

1. Ο πρώτος βαθμός δεν προκαλεί φυσιολογική επιδείνωση από τη σπονδυλική στήλη. Ο ασθενής αισθάνεται καλά και δεν υποπτεύεται την παρουσία προβλημάτων με τη σπονδυλική στήλη. Οι ενεργές καταστροφικές διεργασίες δημιουργούνται στην αρχική φάση. Η άκρη του πετρώματος αλλάζει τη θέση του και σταδιακά διαρρέει μέσα από τις μικρορικίες του ινώδους δακτυλίου. Στην αρχή του άρθρου αναφέρθηκε ότι ο ασθενής έχει παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών πριν από την ασθένεια, γεγονός που αποδυναμώνει το κέλυφος του χόνδρου και καλύπτεται με μικροφές. Ως αποτέλεσμα, ο ερεθισμός του νευρικού άκρου εμφανίζεται με την πάροδο του χρόνου, πράγμα που σημαίνει ότι ο ασθενής αισθάνεται τα πρώτα σημάδια συμπτωμάτων στην οσφυϊκή σπονδυλική στήλη.
2. Η οστεοχονδρία του δεύτερου σταδίου χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση σημείων αστάθειας της οσφυϊκής περιοχής. Υπάρχουν δυναμικές μετατοπίσεις στους σπονδύλους σε σχέση με το τμήμα που βρίσκεται παραπάνω. Ο ασθενής έχει σημάδια συνδρόμου συμπίεσης και διαταραχές αντανακλαστικών.
3. Στον ασθενή, σε περίπτωση 3 του σταδίου της παθολογίας, υπάρχει ήδη μια επιδείνωση που συνδέεται με το μόλυβδο του περιεχομένου του δακτυλίου ινών. Προωθεί, προωθείται η πρόπτωση ή η κήλη. Στην περίπτωση του 3ου σταδίου της παθολογίας, πιέζονται οι ρίζες του καναλιού της σπονδυλικής στήλης και των αιμοφόρων αγγείων. Σε αυτό το στάδιο υπάρχει ήδη σοβαρός πόνος που σχετίζεται με ιερείς και φλεγμονή. Η ισχυρή κινητικότητα είναι επίσης περιορισμένη, τα καταλύματα προκύπτουν στα κάτω άκρα.
4. Το επίπεδο τερματικού είναι το τέταρτο. Σε αυτό το στάδιο, δημιουργούνται ήδη ανεπανόρθωτες παθοφυσιολογικές αλλαγές. Ο ασθενής έχει παθολογίες του οστικού συστήματος, το οποίο συνδέεται με την ανάπτυξη των περιστρεφόμενων σωμάτων των οστών. Ως αποτέλεσμα, προκύπτουν αντιδράσεις με την αντιστάθμιση απάντησης - το φορτίο μεταφέρεται σε άλλα, ασθενέστερα σπονδυλωτά. Υπάρχουσα, περιορισμός της κινητικότητας στο πλάτος της σπονδυλικής στήλης. Ο παθολογικός τύπος ανάπτυξης των οστών στο αγγειακό κανάλι και τα άκρα των νεύρων, που υπογραμμίζει σημαντικά τη συμπτωματική πορεία της παθολογίας.

Οσφυϊκή οστεοχονδρία - διάγνωση

Όταν ο ασθενής έρθει στον γιατρό, συνταγογραφεί μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων με βάση την συναρμολογημένη αναισθησία για τον εντοπισμό της οστεοχονδρίωσης του οσφυϊκού πιστοποιητικού της σπονδυλικής στήλης:

1. X -Ray. Πρόκειται για μια θεμελιώδη ανάλυση με την οποία γενικά μπορείτε να αξιολογήσετε την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης. Το x -ray δεν παρουσιάζει μικρές και αρχικές παθολογικές αλλαγές, αλλά προσδιορίζει ακαθάριστες παραβιάσεις στον οστικό ιστό. Εάν η εικόνα εμφανίζει σημάδια διαγραφής των σπονδυλωτών ή σκοτεινών που δεν αντιστοιχούν στο κανονικό μέγεθος, απαιτούνται άλλες μελέτες.
2. Τομογραφία υπολογιστών. Πρόκειται για μια πιο προηγμένη έκδοση της εικόνας X -Ray, με την οποία μπορείτε να δείτε τις μικρότερες αρνητικές αλλαγές στον ιστό των οστών στο σημείο καταστροφής, καθώς οι εικόνες λαμβάνονται σε μια τριών διαστάσεων εικόνα.
3. Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Αυτός ο τύπος διάγνωσης είναι κοντά στο CT, αλλά σας δίνει τη δυνατότητα να εξετάσετε καλύτερα τους μαλακούς ιστούς. Η μαγνητική τομογραφία διαφοροποιεί μεταξύ της επιδείνωσης στην οστεοχονδρία, συμπεριλαμβανομένης της κήλης και του μολύβδου. Αυτός ο τύπος διάγνωσης επαρκεί για να κάνει με ακρίβεια μια διάγνωση με εκφυλιστική καταστροφή του ιστού των οστών.
4. Πραγματοποιήστε δοκιμές καταστημάτωνΜε βάση τα βιοϋλικά. Οι ασθενείς συχνά έχουν γενική δοκιμή αίματος και ούρων για τον έλεγχο των βασικών δεικτών. Αυτά τα δεδομένα σας επιτρέπουν να αξιολογήσετε επιφανειακά την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
5. Παράδοση ρευματολογικών δειγμάτων. Είναι απαραίτητο να αναλυθεί για την εξάλειψη της ρευματοειδούς φύσης της παθολογίας.

Μετά την επιθεώρηση και την εφαρμογή των απαραίτητων δοκιμών, κάντε μια τελική διάγνωση.

Θεραπεία της οστεοχονδρισμού της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Απαιτείται ολοκληρωμένη προσέγγιση κατά τη θεραπεία της παθολογίας. Σε 1-2 γήπεδα, η συντηρητική θεραπεία χρησιμοποιώντας φάρμακα και φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται στην περίοδο ψυχαγωγίας. Παρουσία 3 ή 4 σταδίων, απαιτείται χειρουργική παρέμβαση εάν ο ασθενής έχει σοβαρούς δείκτες για την επιδείνωση της υγείας.

Θεραπεία με φάρμακα της παθολογικής διαδικασίας

Σε περίπτωση βλάβης στους μεσοσπονδύλους δίσκους που δημιουργήθηκαν στο φόντο της οστεοχονδρίωσης του οσφυϊκού τμήματος, εμφανίζεται η χρήση ενός εκτεταμένου καταλόγου φαρμακευτικών προϊόντων. Ορισμένα προϊόντα χρησιμεύουν για συμπτωματική θεραπεία, άλλα για να διατηρήσουν την υγεία.

Τι συνταγογραφούν τα ναρκωτικά:

1. Μη -Συστοειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, αναλγητικά. Αυτά τα φάρμακα κάνουν σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς, ειδικά στην οξεία περίοδο. Χάρη στο έντονο αποτέλεσμα αυτού του τύπου φαρμάκου, είναι δυνατόν να ηρεμήσουμε γρήγορα τον πόνο εντός 1-2 ημερών. Συνήθως, οι ασθενείς συνταγογραφούνται από NSAIDS του επιλεκτικού αποτελέσματος, επειδή λιγότερο βλάπτουν τη βλεννογόνο μεμβράνη του στομάχου. Εάν τα αδιάφορα παλαιά ΜΣΑΦ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περισσότερο από 5 ημέρες, το φάρμακο της νέας γενιάς μπορεί να μεθυσθεί για μια υγιεινή γαστρεντερική οδό για 2-3 εβδομάδες χωρίς φόβο για τις συνέπειες. Παρουσία γαστρίτιδας ή έλκη, είναι καλύτερο να είστε ασφαλείς και να χρησιμοποιείτε προστάτες επισκεπτών, αναστολείς αντλίας πρωτονίων.
2. Μουσουλαξάντες - Φάρμακα για την απομάκρυνση των οδυνηρών μυϊκών κράμπες. Στην περίπτωση της οστεοχονδρισμού, το φορτίο στο κορσέ μυών, το οποίο συνδέεται με την αδυναμία της σπονδυλικής στήλης, λαμβάνει χώρα σε ακατάλληλη κατανομή. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι μύες συσφίγγονται ενώ άλλοι βρίσκονται σε υποτονικό. Για να ανακουφιστεί η οδυνηρή κράμπα, η χαλάρωση των μυών έχει συνταγογραφηθεί. Η διάρκεια της πορείας της θεραπείας και του συστήματος για τη λήψη χαπιών επιλέγεται από τον γιατρό θεραπείας.
3. Βιταμίνες νευροτροπών. Αυτά τα κεφάλαια περιλαμβάνουν βιταμίνες biamin, τιαμίνη, κυανοκοβαλαμίνη και πυριδοξίνη. Σε συνδυασμένη χρήση Β1, Β6 και Β12 σε μεγάλες δόσεις, συμβαίνει αναλγητικό αποτέλεσμα. Τα συστατικά έχουν θετική επίδραση στις νευρικές απολήξεις και τους θρέφουν. Αυτές οι βιταμίνες συμμετέχουν επίσης στην κατασκευή κελυφών μυελίνης που καλύπτουν τα νεύρα. Τέτοια φάρμακα συνταγογραφούνται κυρίως για το ριζοσπαστικό σύνδρομο εάν είναι απαραίτητο να ανακουφιστεί ο πόνος που σχετίζεται με τους νεύρους ασθενείς. Οι ενέσεις χρησιμοποιούνται για 2-3 εβδομάδες και στη συνέχεια μεταβείτε σε προφορικές μορφές απελευθέρωσης.
4. Χονδροπροστατευτές. Αυτά τα φάρμακα έχουν προστατευτικές ιδιότητες όσον αφορά τον χόνδρο. Εάν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις αναγέννησης χόνδρου, τα χονδροπροστάτες πρέπει να συνταγογραφούνται με μακρά πορεία. Οι πρώτες ενέσεις χρησιμοποιούνται για 2-3 μήνες και στη συνέχεια μεταβείτε σε δισκία. Η ελάχιστη χρήση της χρήσης είναι έξι μήνες με διάλειμμα αρκετών μηνών. Τα συστατικά της ηλεκτρικής ενέργειας στη σύνθεση είναι η θειική χονδροϊτίνη και το υδροϋδροχλωρικό γλυκοϋδροχλωρίδιο. Τα συστήματα υποδοχής και δοσολογίας επιλέγονται μεμονωμένα.
5. Ασβέστιο σε συνδυασμό με βιταμίνη D3. Αυτά τα συστατικά χρησιμεύουν για την ενίσχυση του ιστού των οστών. Οι μπουμπούκια των οστών ενισχύονται με την ηλικία λόγω φθοράς των οστών, υποσιτισμού και ορμονικής ανεπάρκειας. Το κύριο υλικό δέντρου είναι το ασβέστιο. Χωρίς αυτούς, είναι αδύνατο να πάρετε ένα ισχυρό κορσέ των οστών. Προκειμένου να απορροφηθούν τα παρασκευάσματα ασβεστίου, είναι απαραίτητο να ληφθεί βιταμίνη D3. Προκειμένου να αποφευχθεί η έλλειψη χολοκαλβεριόλης, είναι απαραίτητο να επισκέπτεστε τακτικά τον ήλιο το καλοκαίρι και να λάβετε επιπλέον βιταμίνες το χειμώνα.
6. Σύνθετες πολυβιταμίνες. Υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα ότι η σταθερή απορρόφηση των βιταμινών σε φυσική ή συνθετική μορφή σε φυσιολογικές δόσεις ενισχύει την ανοσία στις εποχιακές παροξύνσεις των SARs, οξεία αναπνευστική λοιμώξεις. Τα άτομα με ασθένειες της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά τη δική τους υγεία.
7. Αποκλεισμός με αναισθητικά Εκτελούνται με σύνδρομο πόνου κακής κοπής με NSAID. Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών που σχετίζονται με τα μπλοκαρίσματα είναι επίσης αποτελεσματικές. Αυτό σημαίνει την ηρεμία της φλεγμονής, η οποία επιταχύνει την ανάκαμψη στον οξύ χρόνο. Η απόδοση του αποκλεισμού θα πρέπει να πραγματοποιείται από έναν γιατρό υψηλής ειδίκευσης με μια ολοκληρωμένη εμπειρία στη χρήση σας. Συνιστάται να εκτελέσετε τον αποκλεισμό υπό τον έλεγχο του υπερηχογράφου, ώστε να μην μπείτε σε άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης. Τέτοιες μέθοδοι θεραπείας θα βοηθήσουν να απαλλαγούμε γρήγορα από τον χρόνιο πόνο.
8. Ειδικές αλοιφές και πηκτές. Με τη βοήθεια των τοπικών κεφαλαίων, μπορείτε επίσης να καταπολεμήσετε επιτυχώς το σύνδρομο χρόνιου πόνου με μέτρια και αδύναμη δύναμη. Διάφορα προϊόντα ψύχονται ή θερμαίνονται, τα οποία γενικά μπορούν να καταναλώνουν τακτικά εξωτερικά φάρμακα. Χρησιμοποιώντας φάρμακα στην επιφάνεια του δέρματος, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέτοια φάρμακα δεν περιλαμβάνονται πρακτικά στη συστηματική κυκλοφορία του αίματος έτσι ώστε να μην προκαλούν παρενέργειες. Είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στην κατάσταση του δέρματος μετά τη χρήση του φαρμάκου. Εάν υπάρχει εξάνθημα ή φαγούρα, πρέπει να ακυρώσετε το φάρμακο.

Η ομοιοπαθητική ή η αντι -SPA MODOs μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν. Το διάγραμμα του γιατρού της λήψης φαρμάκων καθορίζεται μεμονωμένα από τον γιατρό.

Συντηρητικές μεθόδους θεραπείας μη φαρμάκου

Κατά την περίοδο αποκατάστασης, οι μέθοδοι φυσιοθεραπείας πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και την εξομάλυνση των μεταβολικών διεργασιών σε εκείνες που επηρεάζονται. Οι ενεργές μέθοδοι ανάκτησης χρησιμοποιούνται αποκλειστικά μετά τον τερματισμό του οξέος πόνου. Η υποστήριξη της συντηρητικής θεραπείας είναι η χρόνια πορεία της νόσου, η οποία εμποδίζει τις επιθέσεις επιδείνωσης.

Οι μέθοδοι ενεργού αποκατάστασης περιλαμβάνουν:

1. Εφαρμογή μαθημάτων φυσιοθεραπείας. Με την ανάπτυξη της οσφυϊκής οστεοχονδρισμού, απαιτούνται ειδικές ασκήσεις που βελτιώνουν τη ροή του αίματος, γεγονός που υποστηρίζει τη διατήρηση και την υποστήριξη των μυών στον τόνο. Το LFK πρέπει πρώτα να πραγματοποιηθεί υπό την επίβλεψη ενός εκπαιδευτή, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων ασφαλείας. Οι ασκήσεις διεξάγονται σε μόνιμη θέση, κάθονται ή ψέματα, ανάλογα με το εκχωρημένο σύμπλεγμα σε έναν ειδικό. Όταν ο ασθενής έχει βιώσει, μπορεί να κάνει γυμναστική στο σπίτι. Δεν πρέπει να αγνοείτε το χρήσιμο μέρος του μαθήματος - ζεστό και άγκιστρα. Μετά από μια καλή προθέρμανση, οι μύες προστατεύονται από δάκρυα και διαστρέμματα. Η τελευταία φάση της εκτέλεσης επιταχύνει τις διαδικασίες αποκατάστασης στους μυς. Με τακτικές ασκήσεις, οι μύες γίνονται ισχυροί, γεγονός που αποδυναμώνει τον πόνο στην πλάτη.
2. μασάζ - Μια ευκαιρία να χαλαρώσετε τον έντονο μυϊκό ιστό υπό συνθήκες επαφής. Ένας ειδικός με τη βοήθεια των χεριών βελτιώνει τη ροή του αίματος στους μύες, ώστε να μπορείτε να αφαιρέσετε μια ισχυρή υπέρβαση. Τα μασάζ σε συνδυασμό με τα μυϊκά χαλαρωτικά είναι πιο αποτελεσματικά. Αυτά τα φάρμακα εξαλείφουν την κράμπα και τη σπαστικότητα. Η πρόσθετη διέγερση με τα χέρια ενισχύει την επίδραση του φαρμάκου. Συνιστάται να επισκέπτεστε τον μασέρ αρκετές φορές το χρόνο σε μαθήματα έτσι ώστε να εμφανιστεί ένα σταθερό αποτέλεσμα.
3. Χειροκίνητη θεραπεία. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο έκθεσης, είναι δυνατόν να επαναλάβετε τους μυς χωρίς να ληφθείτε υπόψη το βαθμό της αντίστασης σας. Σε αντίθεση με το μασάζ, αυτή η μέθοδος είναι βίαιη, αν και αποτελεσματική. Με παραμελημένη οσφυϊκή οστεοχονδρία, είναι επικίνδυνο να χρησιμοποιείτε πρακτικές χειροκίνητης θεραπείας εάν ο ειδικός δεν βιώνει αρκετά. Πριν επικοινωνήσετε με έναν χειροκίνητο θεραπευτή, πρέπει να εξοικειωθείτε με τον κατάλογο των αντενδείξεων, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής αρτηριακής πίεσης, των καρδιακών παθήσεων και της παρουσίας μιας κήλης στην οσφυϊκή βιομηχανία.
4. Φυσιοθεραπευτικές μεθόδους. Με τη βοήθεια της φυσιοθεραπείας, είναι δυνατόν να βελτιωθεί η τοπική ροή αίματος στην πληγείσα περιοχή χωρίς να επηρεάζεται άλλες ζώνες της πλάτης. Η ουσία της φυσιοθεραπείας είναι απλή: συνδυάζετε τις μεθόδους θεραπείας υλικού και τη φαρμακευτική αγωγή. Παραδείγματα είναι ηλεκτροφόρηση. Τα φάρμακα χορηγούνται μέσω του δέρματος υπό την επίδραση ενός λέιζερ μιας συγκεκριμένης συχνότητας. Χρησιμοποιήστε την ομάδα Β. Βιταμίνες έγχυσης συχνότερα με τη συσκευή μπορείτε να μπείτε στο δέρμα του δέρματος σε φαρμακευτική αγωγή χωρίς να δημιουργήσετε συστηματική επίδραση στο σώμα. Η μαγνητική θεραπεία και η θεραπεία με κυματοειδές κύμα σχετίζονται επίσης με μεθόδους φυσιοθεραπείας. Οι συχνότητες ακτινοβολίας επιταχύνουν τις διεργασίες αναγέννησης στις αρθρώσεις και τους συνδέσμους χωρίς να προκαλούν παρενέργειες.

Στο πλαίσιο περίπλοκης θεραπείας, μπορεί να συνταγογραφηθεί ο βελονισμός, η χιρουθεραπεία ή η ομοιοπαθητική.

Όταν πραγματοποιείται χειρουργική παρέμβαση

Οι εργασίες απαιτούνται σε προχωρημένες περιπτώσεις στις οποίες ο ασθενής βασανίζεται από σοβαρά νευρολογικά σύνδρομα που έχουν προκύψει το υπόβαθρο της οσφυϊκής οστεοχονδρισμού. Εάν ο ασθενής έχει επιπλοκή με τη μορφή κήλης, τα άκρα απομακρύνθηκαν και η ευαισθησία του εντέρου ή η ουροδόχος κύστη διαταράστηκε, είναι επειγόντως νοσηλευόμενη. Σε αυτή την περίπτωση, η λειτουργία πραγματοποιείται σύμφωνα με τους δείκτες ζωής.

Υπάρχουν επίσης σχετικά σημάδια της λειτουργίας. Παραδείγματα είναι συχνή κώφωση των άκρων, σταθερές καταγγελίες στο πίσω μέρος, που δεν είναι προσβάσιμες στη συντηρητική θεραπεία, μερική απώλεια ευαισθησίας στα δάχτυλα. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να επιλέξετε ανεξάρτητα χειρουργική θεραπεία.

Η οστεοχονδρία είναι μια σοβαρή παθολογία που απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία. Τα φάρμακα και η φυσιοθεραπεία συνταγογραφούνται στα πρώτα στάδια. Εάν η ασθένεια εξελίσσεται γρήγορα, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.